تاریخ مرموز موسیقی

موسیقی یک زبان بین المللی است که مردم را در سراسر جهان متحد می کند. هر فرهنگی فهرست خاص خود را از ملودی ها، آهنگ ها، رقص ها و در برخی موارد آلات موسیقی دارد. به سختی می توان گفت که در چه مرحله ای از تکامل انسان ها شروع به استفاده از موسیقی و توسعه آن کردند، اما می توان تخمین زد که استفاده بشر از موسیقی با رواج موسیقی در میان قبایل سنتی و دوردست، سابقه ای بسیار کهن دارد. و از این هنر در اولین آفرینش انسان نیز استفاده شد.

پس از مطالعات فراوان، دانشمندان علوم اعصاب دریافته اند که نواختن آلات موسیقی مختلف بیش از هر فعالیت دیگری مغز انسان را تحریک می کند. این باعث می شود که ارتباطات جدید بین بخش های مختلف مغز شکل بگیرد و در نتیجه هوش بیشتر و پاسخ سریع تر به هر چیزی ایجاد شود.

در ادامه این پست، با اِگرد همراه باشید که او تاریخ مرموز دنیای موسیقی را بررسی می کند. همچنین، در پست های بعدی به انواع دیگر ابزارها نیز توجه داشته باشید. با موزیک باران همراه باشید.

موسیقی در آغاز

در ابتدا لازم است در مورد تاریخچه موسیقی یادآوری کنیم که نمی توان در مورد کسانی که به آموزش موسیقی علاقه مند شدند و آن را فهمیده و به کار بردند اطلاعاتی یافت. بنابراین نمی توان تاریخ موسیقی را به درستی به دوره خاصی نسبت داد. اما بر اساس فرضیات، خاستگاه تاریخ موسیقی به آغاز خلقت انسان برمی گردد.

در مورد منشأ موسیقی نیز نظرات مختلفی در بین محققان وجود دارد. اما آنچه در تاریخ موسیقی قطعی به نظر می رسد. این است که انسان قبل از فراگیری گفتار و صدا، کم و بیش با هنر موسیقی آشنا بوده است، زیرا اوزان و آوازها و حتی صداهایی که از گلوی او برمی‌آمد، تنها اولین گام‌های راه منشأ و مبدأ تاریخ است. موسیقی اول باید وزن بوده بعد صدا. همچنین در مورد پیشرفت سازها در تاریخ موسیقی می توان گفت که آلات موسیقی ابتدا از استخوان و سپس از تارهایی مانند روده و تارهای گیاهی و در نهایت از سیم ساخته می شدند.

آنچه قابل توجه است این است که تاریخ موسیقی حموره مسیر کمال را طی کرده و مراسم مذهبی، معنوی و رقص را برجسته کرده است. مطالعات تاریخ موسیقی نشان می دهد که در قرن ششم جدی تر شد و فیثاغورث آن را با ریاضیات ترکیب کرد. تا جایی که به نوسانات و فرکانس های آن شکل محاسباتی داده شده است.

تأثیر فیثاغورث در تاریخ موسیقی

بر اساس افسانه ای در تاریخ موسیقی، فیثاغورث یک سیم چنگ را گرفت، نواخت، بلندی و دامنه آن را اندازه گرفت، سپس سیم را از وسط به دو نیم کرد و دوباره اندازه گرفت.

او اختلاف دامنه ارتعاشات سیم اول و دوم را اکتاو نامید و بعداً اکتاو را به 12 قسمت مساوی تقسیم کرد. به هر نقطه در اطراف دایره یک نت اختصاص داده می شود که هر نت 1/12 اکتاو بالاتر یا کمتر از نت بعدی است. تنها مشکل حلقه فیثاغورث این بود که او یک موسیقیدان نبود. اگرچه این چرخه از نظر ریاضی درست و پیشرفت بزرگی بود، برخی از تنظیم‌هایی که او پیشنهاد کرد ایده‌آل نبودند.

تاریخ موسیقی جهان

تاریخ موسیقی جهان از سال ها پیش آغاز می شود. به لطف اکتشافات باستان شناسی، مردم تعدادی آلات موسیقی با قدمت 5000 تا 7000 ساله پیدا کرده اند. بودایی ها کتاب های مذهبی خود را با انواع خاصی از موسیقی می خوانند و مراسم مذهبی آنها با رقص و آواز همراه است. موسیقی به تدریج به سمت کمال حرکت کرد و در سال 930 تقسیمات جدیدی پیدا کرد و با الفبا ادغام شد. تنها در سال 1450، نت موسیقی سرانجام تکمیل شد و از چهار خط موازی (D، R، E، F، C، A، C) تشکیل شد.

تاریخچه موسیقی ایرلندی

تاریخ موسیقی ایران را می توان به دو بخش تقسیم کرد: دانلود بهترین آهنگ ها

موسیقی دوره جاهلی:

از کتیبه های قمالرو ایرانیان باستان، در کشور شوش، سازی شبیه تنبور امروزی به چشم می خورد که نمادی از ساز موسیقی آن زمان است. در ضبط‌های طاق بستان، آثاری از نواختن چنگ و سازهای بادی توسط گروه موسیقی دیده می‌شود. بیشتر اطلاعات ما از تاریخ موسیقی ایران، به ویژه دوره پیش از اسلام، محدود به متون تاریخی و شعری سده های نخستین دوران اسلامی است. اما اطلاعات دقیقی از موسیقی واقعی و سبک دقیق موسیقی آن زمان نداریم.

موسیقی پس از اسلام:

با توجه به اطلاعات موجود در مورد تاریخ موسیقی ایران در دوران پس از اسلام. در دوره پس از فتح اعراب بر ایران، می توان گفت که هر گونه موسیقی تا پایان خلافت راشی ممنوع بود. با روی کار آمدن امویان، موسیقی آزادی بیشتری پیدا کرد و از این دوره تا زمان خلفای عباسی اوج موسیقی نظری و عملی در ایران و اسلام است. در این دوره اساتیدی چون فارابی، ابن سینا، خواجه نصیرالدین طوسی و بسیاری از شخصیت های دیگر در موسیقی عملی و نظری ظاهر شدند و به تاریخ موسیقی ایران الهام دادند.

به هر حال با ظهور تشیع در ایران و روی کار آمدن سلسله صفویه، موسیقی در ایران رنگ و بوی تازه ای گرفت و از موسیقی که در دوران قدیم استفاده می شد فاصله گرفت و کشور رنگ و بوی ایرانی گرفت. در دوره قاجار این روند به اوج خود رسید و در دوره صفویه دستگاهی به نام ساز در موسیقی ایرانی پدیدار شد و نوازندگان ماهر آن زمان سازهای شفاهی مانند تارا، سه تار، عود، نی و. سنتور همچنین در این دوره بود که نت‌نویسی مدرن وارد ایران شد و استاد موسیقی سنتی ایرانی به نام ردیف وارد سیستم صوتی شد.

تاریخ موسیقی سنتی ایران

به طور کلی اگر بخواهیم به اطلاعاتی در مورد سازها و تاریخچه موسیقی سنتی ایران اشاره کنیم باید بگوییم که ساز از نظر قالب یک قطعه کامل است و مانند سونات و سمفونی قواعد متفاوتی دارد. . قطعاتی که با ساز و آواز اجرا می شود. در موسیقی غربی معمولاً قطعاتی که توسط یک ساز یا ارکستر نواخته می شود با موسیقی آوازی متفاوت است. اما در سیستم موسیقی ایرانی، آهنگ قسمت اصلی و مرکزی موسیقی است و قسمت های اولیه ترانه (پیش درآمد و نت چهارم) و قسمت های بعدی ترانه (تصنیف و رنگ) در واقع به آن بستگی دارد. در مقدمه یا پایان موسیقی.

هر ساز جنبه های مختلفی از موسیقی را پوشش می دهد. معمولا اجرا از ابتدای ساز شروع می شود، به ربع چهارم ساز و گوشه مربوطه می رسد و سپس با فرود آمدن به آخرین گوشه ها، آهنگ و سپس رنگ به پایان می رسد. در تاریخ موسیقی سنتی ایران از هفت آلات موسیقی و پنج یا شش آواز یاد شده است

همانطور که خواندید، موسیقی، هنری جدا از زندگی ما انسان ها، در طول قرن ها تغییر کرده و در آینده نیز تغییر خواهد کرد. پس می توان گفت توجه به تاریخ موسیقی جهان و به ویژه توجه به تاریخ موسیقی ایران به درک بهتر موسیقی و قدردانی از موسیقی اصیلی که اکنون به دست ما رسیده است کمک می کند. خوشبختانه امروزه توجه به موسیقی سنتی ایران و شناخت تاریخ موسیقی سنتی ایران بیش از گذشته مورد استقبال قرار گرفته است و امیدواریم این مجموعه ادامه داشته باشد.

آهنگ احسان دریادل به نام تلخی

متن آهنگ احسان دریادل تلخی

ﺗﻮ ﭼﺸﻤﺎش ﻳﻪ دﻧﻴﺎی رﻧﮕﻰ رو داره دل ﻣﻦ ﺑﻪ ﺟﺰ اون ﻛﻪ دردی ﻧﺪاره
ﻧﻪ ﻫﺴﺘﺶ و ﺣﺘﻰ ﻧﻤﻴﺎد ﺳﺮاﻏﻢ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﻧﻤﻴﺨﻮام ﻛﻪ ﺑﺎرون ﺑﺒﺎره
ﻳﻪ ﻟﻴﻠﺎی ﺑﻰ ﻋﺸﻖ و اﺣﺴﺎﺳﻰ ﺑﻮده ﻫﻨﻮزم ﺑﺮای ﻧﺒﻮدش ﻛﻪ زوده
ﺧﻴﺎﻟﺶ ﻳﻪ ﺳﺮ درده ﻛﻪ ﺗﻮ ﺳﺮم ﻫﺴﺖ ﻧﺒﺎﺷﻪ ﻧﻔﺲ ﻧﻴﺴﺖ ﺗﻮی ﺳﻴﻨﻪ دوده
ﺗﻠﺨﻴﻮ ﺗﻮ ﺧﻮب ﺑﻠﺪی ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮدن ﻛﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ روزای ﺧﻮﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ
ﺗﻠﺨﻴﻮ ﺗﻮ ﺧﻮب ﺑﻠﺪی ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮدن ﻛﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ روزای ﺧﻮﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ
ﻣﻦ دﻳﻮوﻧﻪ رو ﺗﻮ دﻳﻮوﻧﻪ ﻛﺮدی ﻗﺒﻠﻨﺎ درﻣﻮن اﻟﺎﻧﺎ دردی
دورا دور ﺑﺪون دﻟﻢ ﻫﻮاﺗﻮ داره ﻣﻨﻤﻮ ﻗﻠﺒﻰ ﻛﻪ ﺑﻰ ﻛﺲ و ﻛﺎره
رو ﺑﻪ رو ﭼﺸﺎﻣﻪ ﻫﻨﻮز ﺟﺎی ﺧﺎﻟﻴﺶ ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺧﻮﻧﻪ رو ﻣﻴﺰﻧﻢ آﺗﻴﺶ ﻣﻴﺰﻧﻢ آﺗﻴﺶ
ﺗﻠﺨﻴﻮ ﺗﻮ ﺧﻮب ﺑﻠﺪی ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮدن ﻛﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ روزای ﺧﻮﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ
ﺗﻠﺨﻴﻮ ﺗﻮ ﺧﻮب ﺑﻠﺪی ﺷﻴﺮﻳﻦ ﺑﻮدن ﻛﺎر ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ روزای ﺧﻮﺑﺖ ﺑﺎ ﻣﻨﻪ ﻛﻪ دﻳﮕﻪ ﻗﺴﻤﺖ ﺗﻮ ﻧﻴﺴﺖ

https://musicdel.ir/single-tracks/56476/

وسواس چیست؟ انواع وسواس‌های فکری و عملی و درمان آن‌ها

وسواس یک وضعیت روانی است که با افکار تکراری و ناخودآگاه همراه است و می‌تواند به‌شدت زندگی روزمره فرد را تحت تأثیر قرار دهد. این وضعیت روانی که بسیاری از افراد با آن مواجه می‌شوند، می‌تواند بر ارتباطات اجتماعی، عملکرد شغلی فرد و کیفیت زندگی او تأثیر بگذارد. وسواس فکری، ایده‌ها یا تکانه‌های مداوم و اغلب مزاحم هستند. اکثر مردم می‌دانند که وسواس‌هایشان بیش‌ازحد است؛ اما نمی‌توانند آن‌ها را کنترل کنند یا دست‌کم این‌طور فکر می‌کنند که توانایی کنترل آن‌ها را ندارند. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید. از آنجایی که این اخلال‌ها ناخواسته و آزاردهنده هستند، معمولاً باعث اضطراب می‌شوند. این مقاله در مورد وسواس، از جمله انواع، علل، روش‌های مقابله و گزینه‌های درمانی بحث خواهیم کرد. با ما همره باشید.

وسواس چیست؟

وسواس یک وضعیت ذهنی است که با تکرار فکرهای ناخواسته و نگران‌کننده همراه است که به افراد احساس استرس و ناامنی می‌دهد. OCD ممکن است در افراد به‌صورت فکری یا عملی ظاهر شود. وسواس فکری افکار، تصاویر و تکانه‌هایی هستند که به‌صورت مرتب، خارج از کنترل و علی‌رغم میل باطنی در ذهن فرد تکرار می‌شوند. به‌عنوان مثال حالتی را تصور کنید که فرد مدام فکر می‌کند دستانش آلوده است و برای رفع آلودگی، آن‌ها را مدام می‌شوید. وسواس فکری، اصرار یا تصاویر ذهنی مکرر است که مزاحم و ناخواسته هستند. OCD فرد را بسیار مضطرب می‌کند و فرد برای تسکین این اضطراب، به اجبار کارهایی را انجام می‌دهد. اجبارها تشریفات یا رفتارهایی هستند که به‌طور موقت ناراحتی فرد را در مورد یک حرکت یا فکر ناخواسته خنثی می‌کنند. افراد مبتلا به OCD ممکن است وسواس، اجبار یا هر دو را داشته باشند. اکثر مردم درجاتی از علائم وسواسی مانند افکار مزاحم را در مقطعی از زندگی خود تجربه می‌کنند. افکار مکرر و ناخواسته به‌ویژه در مواقع استرس رایج هستند. با این حال، اکثر افرادی که گاه‌به‌گاه افکار مزاحم دارند، دچار OCD نمی‌شوند. افراد مبتلا با انجام یک عمل خاص، مانند شستن دست‌ها، چک کردن (درها، قفل‌ها، اجاق‌ها و غیره)، شمردن یا پرسیدن سؤالات تکراری، به دنبال کاهش تنش درونی خود هستند. وسواس‌ها معمولاً در کنار موضوعات خاص اضطراب‌آور، مانند ترس از آسیب، بیماری و بدشانسی و همچنین چیزهای نامناسب یا اشتباه قرار می‌گیرند. همه وسواس‌ها می‌توانند باعث ناراحتی عاطفی قابل توجهی شوند، عزت‌نفس شما را کاهش دهند و در توانایی شما برای عملکرد عادی در روابط، کار یا مدرسه اختلال ایجاد کنند.

ریشه وسواس چیست؟

وسواس‌ها معمولاً هیچ دلیل ریشه‌ای واحدی ندارند و ترکیبی از عوامل ژنتیکی و محیطی هستند:

• ژنتیک: طبق مطالعات، حدود ۴۵ تا ۶۵ درصد از علائم OCD را می‌توان به عوامل ژنتیکی نسبت داد.
• تروما: تجربه تروما، مانند سوء‌استفاده یا خیانت، یک عامل خطر مهم برای OCD است. علاوه بر این، بسیاری از افراد مبتلا به OCD دارای اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) هستند.
• تربیت والدین: والدینی که مضطرب هستند یا خودشان OCD دارند، حالات خود را تا حدی از طریق ژنتیک و تا حدی از طریق محیط خانه و رفتارهایشان به فرزندان خود منتقل کنند.
• استرس: مطالعات نشان می‌دهد که رویدادهای استرس‌زای زندگی، به‌ویژه در دوران کودکی، اغلب نقش مهمی در ایجاد OCD دارند.

• ناهنجاری‌های مغزی: مطالعات تصویربرداری انجام‌شده بر روی افراد مبتلا به OCD، بیش فعالی را در مناطقی از مغز که در کنترل تکانه، تنظیم هیجانی و تصمیم‌گیری دخیل هستند، نشان داده است.
• سایر شرایط: تخمین زده می‌شود ۶۹ درصد از افراد مبتلا به OCD یک یا چند بیماری همراه (همزیستی) شامل شرایط سلامت روانی، مانند اختلال اضطراب فراگیر (GAD)، اختلال افسردگی اساسی (MDD) و اختلالات تیک مانند سندرم تورت (TS) دارند.

شدت وسواس

میزان گرایش فرد به افکار یا اعمال وسواسی متفاوت است. اگر شخص ساعات زیادی از زمان خود را به افکار یا اعمال وسواسی اختصاص دهد، به OCD فکری یا عملی شدید دچار است. به‌عنوان مثال، اگر کسی بیش از ۲ ساعت برای حمام رفتن صرف کند، احتمالاً درگیر OCD شدید است. معیار شدت وسواس فکری، میزان اختلالی است که وسواس در زندگی روزمره افراد ایجاد کرده است.

انواع وسواس

انواع OCD در حالت کلی به دو دسته بزرگ فکری و عملی تقسیم می‌شوند. برای آشنایی بیشتر و بهتر با انواع OCD، در ادامه با مثال‌هایی برای این نوع رفتارها آشنا خواهیم شد:

OCD‌های فکری شایع

در ادامه به برخی از وسواس‌های فکری شایع پرداخته شده است:

۱. وسواس آلودگی و وسواس نجس و پاکی

• مایعات بدن (مثل: ادرار و مدفوع): فرد در این حالت مدام نگران است که با مایعات بدن خود یا دیگران آلوده شود. این حالت به OCD آلودگی معروف است.
• میکروب/ بیماری (مثل: ایدز، سرطان و …): نگرانی مفرط از انتقال بیماری‌ها یا ایدز از طریق تماس با اشیاء یا افراد.

۲. نگرانی درباره از دست دادن کنترل خود

• ترس از آسیب زدن به خود و دیگران: فرد در این حالت می‌ترسد که به دلیل یک اقدام غیرقابل پیش‌بینی، به خود یا دیگران آسیب بزند.
• ترس از آمدن تصاویر وحشتناک و خشن به ذهن: نگرانی از اینکه افکار ترسناک یا خشن به ذهن آمده و امکان عمل به آن‌ها را داشته باشند.
• ترس از توهین کردن و زدن حرف‌های رکیک در جمع: فرد در این حالت مدام نگران است که در جمع توهین کند یا حرف‌های نامناسب بزند.
• ترس از دزدیدن اشیاء: نگرانی از دست دادن کنترل بر اشیاء شخصی و ترس از دزدیده شدن آن‌ها.

۳. نگرانی درباره آسیب زدن به دیگران

• ترس از مسئول بودن برای رخ دادن اتفاقات بد: نگرانی از اینکه فرد به دلیل اقدامات یا تصمیمات خود باعث وقوع اتفاقات ناخواسته شود.
• ترس از آسیب زدن به کسی به‌دلیل بی‌احتیاطی

۴. وسواس‌های مرتبط با کمال‌گرایی

• OCD تقارن: فرد در این حالت درگیر وسواس ترتیب و تقارن شی‌ءها در محیط خود است.
• ناتوانی در تصمیم‌گیری برای نگه داشتن اشیاء یا دور انداختن آن‌ها
• ترس از گم کردن چیزهای مهم

۵. وسواس جنسی

• افکار یا تصاویر جنسی ممنوع: افراد ممکن است از افکار یا تصاویر جنسی خود نگران شوند و این موضوع به‌عنوان OCD جنسی شناخته می‌شود.
• افکار یا تخیلات جنسی درباره دیگران
• افکار آزاردهنده در مورد رفتار خشونت‌آمیز جنسی با دیگران: نگرانی از اینکه به دیگران آسیب جنسی وارد کنند.

 

۶. وسواس‌های مذهبی

• نگرانی در مورد زیر سؤال بردن خدا یا توهین به مقدسات

۷. وسواس‌های دیگر

• نگرانی بیش از حد در مورد درست و غلط بودن امور اخلاقی: نگرانی از اینکه اقدامات و افکارشان با اصول اخلاقی درست مطابقت دارد یا خیر.
• افکار بدبینانه در مورد خوش‌شانسی یا بدشانسی اعداد و رنگ‌های خاص
• OCD موفقیت: فرد در این حالت مدام خود را تحت فشار قرار می‌دهد تا حتماً موفق شود و با شکست، به‌شدت ناامید می‌شود.

وسواس‌های عملی شایع

این نوع اختلال به انجام عملیات خاص یا افکاری منجر می‌شود که افراد برای کاهش اضطراب خود دست به انجام آن‌ها می‌زنند. در زیر، با انواع OCD عملی رایج آشنا می‌شوید:

۱. وسواس شستشو

• شستن دست‌ها بیش‌ازحد معمول یا با روش خاص (مثلاً ۱۰ بار).
• طولانی‌کردن فعالیت‌هایی مانند دوش گرفتن، مسواک زدن یا دستشویی رفتن به دلیل قوانین خاصی که برای انجام آن‌ها، از سوی خود فرد تعیین شده است.

۲. وسواس چک کردن

• چک کردن مداوم برای اطمینان از عدم وارد آمدن آسیب به دیگران یا عدم وقوع اتفاقات بد.
• چک کردن اینکه هیچ اشتباهی انجام نشده باشد.

۳. وسواس تکرار

• تکرار فعالیت‌های روزمره.
• تکرار حرکات بدنی مثل ضربه‌زدن با انگشت یا چشمک‌زدن.

۴. وسواس‌های عملی ذهنی

• مرور ذهنی وقایع به‌منظور جلوگیری از وقوع آسیب.
• دعاکردن برای جلوگیری از آسیب دیدن خود یا دیگران.

۵. وسواس‌های عملی دیگر

• سؤال پرسیدن مداوم برای اطمینان‌گیری از دیگران.
• OCD نظم و ترتیب: فرد در این حالت به‌صورت دائم در حال تمیز کردن و قرار دادن وسایل در جای مخصوص خود است. حرکت دادن جزئی و ناچیز وسایل و نامرتب‌بودن، این افراد را بسیار ناراحت، مضطرب، عصبی و حتی پرخاشگر می‌کند.

تست وسواس فکری

تست وسواس فکری برای تشخیص OCD توسط متخصصان حوزه روان‌شناسی یا روان‌پزشکی اجرا می‌شود. این تست‌ها معمولاً به‌صورت مصاحبه، پرسشنامه‌ها یا مشاهده رفتارها صورت می‌گیرند. در ادامه شما را با یک سری سؤالات نمونه وسواس فکری مورد استفاده در این اختلال، آشنا می‌کنیم: ۱. آیا شما افکار تکراری دارید که نمی‌توانید از ذهن خود دور کنید؟ ۲. آیا افکار شما به‌شدت ناخوشایند و اضطراب‌آور هستند؟ ۳. آیا احساس می‌کنید که باید به‌صورت مکرر برخی از اعمال را انجام دهید تا از افکار ناخوشایند خود خلاص شوید؟   بیشتر بخوانید:درمان خانگی برای استرس چیست؟ ۴. آیا احساس می‌کنید که اگر اعمال خاصی را انجام ندهید، چیزی بدی اتفاق می‌افتد؟ ۵. آیا افکار شما به‌شدت واقع‌گرا یا بیش‌ازحد نگران‌کننده هستند؟ ۶. آیا افکار شما به‌صورت پیوسته و مداوم در ذهن شما حضور دارند و نمی‌توانید از آن‌ها دوری کنید؟ ۷. آیا احساس می‌کنید که اعمال خود را به‌دلیل وسواس فکری انجام می‌دهید؟ ۸. آیا وسواس فکری بر کیفیت زندگی روزمره شما تأثیر گذاشته است؟ همچنین تست‌های آنلاین بسیاری وجود دارند که درصد و سطح OCD شما را با انجام دادن آزمون‌ها و پرسیدن سؤالاتی، اندازه می‌گیرند.

درمان وسواس فکری

درمان OCD معمولاً شامل ترکیب مداخلات روان‌پزشکی و روان‌شناختی است. در زیر توضیحاتی در مورد رویکردهای مختلف درمان وسواس فکری آورده شده است:

درمان وسواس عملی

ممکن است احساس کنید که وسواس‌ها از کنترل شما خارج هستند؛ اما راه‌های زیادی برای مقابله با این حالات وجود دارد:

• گروه‌های حمایتی: شرکت در گروه‌های حمایت از همتایان برای افراد مبتلا به OCD یا افکار مزاحم می‌تواند به شما کمک کند کمتر احساس تنهایی کنید. شرکت در گروه‌های حمایتی با افرادی که با مشکلات مشابه روبرو هستند، امکان تبادل تجربیات و پشتیبانی را فراهم می‌کند.
• پرهیز از مواد مخدر و الکل: بسیاری از افراد مبتلا به OCD دارای اختلال مصرف مواد (SUD) نیز هستند. اگر مبتلا به OCD هستید، بهتر است مصرف مواد مخدر و الکل را تا حد امکان محدود کنید.
• عادات خواب خوب را تمرین کنید: بی‌خوابی اغلب افکار مزاحم را تشدید می‌کند. برای بهبود کیفیت خواب، عادات خواب سالم مانند رفتن به رختخواب هر شب و خاموش کردن تلفن خود را یک ساعت قبل از خواب انجام دهید.
• به‌طور منظم ورزش کنید: فعال ماندن به شما کمک می‌کند انرژی اضافی را بسوزانید و ذهن خود را از وسواس‌ها رهایی دهید. تحقیقات نشان می‌دهد که ورزش منظم و حرفه‌ای حتی می‌تواند شدت علائم OCD را کاهش دهد.
• از یک برنامه خودیاری استفاده کنید: از کتاب‌های کار و تمرین‌های آنلاین گرفته تا برنامه‌های تلفن هوشمند، ابزارهای خودیاری زیادی وجود دارد که می‌توانید از آن‌ها برای نظارت بر الگوهای فکری وسواسی خود استفاده کنید.
• تمرکز حواس را تمرین کنید: ذهن آگاهی و تکنیک‌های ذهن-بدن، مانند یوگا و مدیتیشن، می‌توانند به شما در تمرکز و تسلط بیشتر بر حواس، کمک کنند.
• استرس را مدیریت کنید: استرس مزمن می‌تواند افکار را تحریک یا آن‌ها را بدتر کند. اگر مستعد تفکر وسواسی هستید، مهم است که استرس خود را مدیریت کنید.

درمان قطعی وسواس

در ادامه با روش‌های درمان قطعی این اختلال آشنا می‌شویم:

درمان رفتاری-شناختی (CBT)

ابتدا فرد با کمک تخصصی تری‌ترها و روان‌شناسان، وسواس‌ها و افکار تکراری خود را شناسایی و توصیف می‌کند. سپس افراد آموزش می‌بینند چگونه با افکار تکراری برخورد کرده و از آن‌ها دور شوند.

درمان الکتروکنولوژیک

استفاده از تکنولوژی‌های الکترونیکی مانند تحریک مغناطیسی تکراری (rTMS) به‌عنوان یکی از روش‌های جدید درمان OCD مطرح است.

مشاوره روان‌پزشکی

جلسات مشاوره و پشتیبانی از روان‌پزشکان و روان‌شناسان می‌تواند به فرد کمک کند تا با چالش‌های ذهنی خود بهتر کنار بیاید.

دارو

مصرف داروهای ضدافسردگی یا ضداضطراب در برخی موارد می‌تواند به کنترل نشانه‌های OCD کمک کند. دسته‌ای از داروهای شناخته‌شده به‌عنوان مهارکننده‌های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs) که معمولاً برای درمان افسردگی استفاده می‌شوند، می‌توانند در درمان OCD نیز مؤثر باشند. دوز SSRI مورد استفاده برای درمان OCD اغلب بالاتر از دوز مورد استفاده برای درمان افسردگی است. طول درمان معمولاً شش تا دوازده هفته یا بیشتر طول می‌کشد تا نتایج کاملاً قابل مشاهده باشد. بیماران با علائم OCD خفیف تا متوسط بسته به ترجیح بیمار و توانایی‌های شناختی و سطح بینش وی، معمولاً با CBT یا دارو درمان می‌شوند. بهترین درمان OCD ترکیبی از CBT و SSRI است، به‌خصوص اگر علائم OCD شدید باشد.

درمان جراحی مغز و اعصاب

  برخی از مطالعات نشان می‌دهند که روش جراحی کپسولوتومی‌شکمی‌گاما، می‌تواند برای بیمارانی که به درمان‌های معمولی پاسخ نمی‌دهند و آسیب‌دیده‌اند، مؤثر باشد. این روش به‌دلیل تهاجمی‌بودن، کمتر مورد استفاده قرار می‌گیرد. این روش با تحریک عمیق عصبی به کمک یک دستگاه کاشته‌شده در مغز انجام می‌شود.

سخن پایانی

در این مقاله سعی کردیم شما را با مفهوم وسواس و انواع آن آشنا کنیم. اگر هر یک علائم بالا را در رفتارها و افکار فرد مشاهده می‌کنید، بهتر است هرچه سریع‌تر وی را با روش‌های ذکرشده، تحت درمان قرار دهید تا نتایج بهتری حاصل شود.

نارسایی قلب چیست؟ تشخیص، علائم و درمان آن

 نارسایی قلبی (CHF) بیماری است که میلیون‌ها نفر در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. این عارضه زمانی رخ می‌دهد که قلب نتواند خون را به‌طور موثر و کاملا به بیرون پمپاژ کند. پمپاژ‌نشدن کامل خون، علائم و مشکلات زیادی را ایجاد می‌کند که می‌تواند بر زندگی روزمره تاثیر بگذارد. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر قلب و عروق مراجعه کنید. در صورت درمان‌نشدن، نارسایی قلبی می‌تواند سبب مرگ شود. در این مقاله، مفهوم نارسایی قلبی، تشخیص، علائم و روش‌های درمانی آن را بررسی می‌کنیم.

نارسایی قلب چیست؟

همان‌طور که در مقدمه به آن اشاره شد، نارسایی قلبی بیماری است که در آن قلب قادر به پمپاژ موثر خون نیست. کافی نبودن خون خارج‌شده از قلب سبب می‌شود که اکسیژن و غذای کافی به بافت‌ها و اندام‌های مختلف بدن نرسد. قلب یک اندام عضلانی است که مانند یک پمپ عمل می‌کند و هنگامی که ضعیف می‌شود، نمی‌تواند عملیات پمپاژ خود را درست انجام دهد و خون کافی را با شدتی بیرون دهد که به همه قسمت‌ها برسد. نارسایی قلبی زمانی ایجاد می‌شود که ماهیچه قلب در اثر بیماری‌هایی مانند مشکلات عروق کرونر، فشار خون بالا یا آسیب ناشی از حمله قلبی، ضعیف شود. وقتی که قلب ضعیف می‌شود، برای پمپاژ موثر و کافی تلاش بیشتری می‌کند و بنابراین، بیشتر خسته می‌شود. از طرف دیگر، برای جبران، بدن مکانیسم‌های خاص دیگری را فعال می‌کند. برای مثال هورمون‌هایی را ترشح می‌کند که می‌توانند ضربان قلب را سریع‌تر کرده و مایعات را در بدن زیاد کنند. درست است که این مکانیزم‌ها در کوتاه‌مدت موثر هستند، اما در طول زمان سبب مشکل می‌شوند. به‌عنوان مثال، افزایش احتباس مایعات در بدن می‌تواند منجر به جمع‌شدن آب در ریه‌ها و سایر قسمت‌های بدن شود و علائمی مانند تنگی نفس و تورم ایجاد کند. علاوه.بر این قلب هم ممکن است بزرگ شود یا شکل آن تغییر کند؛ زیرا برای پمپاژ خون، بسیار تلاش می‌کند و این مقدار تلاش با ساختار آن سازگار نیست.

انواع نارسایی قلب

نارسایی قلبی را به‌شیوه‌های مختلفی تقسیم‌بندی می‌کنند. یکی از انواع تقسیم‌بندی، نارسایی سیستولیک قلب (Systolic Heart Failure) و نارسایی قلبی دیاستولیک (Diastolic Heart Failure) است. این طبقه‌بندی بر‌اساس مرحله‌ای از چرخه عملکرد قلبی است که در آن عملکرد پمپاژ قلب دچار مشکل می‌شود. بیایید این دو نوع نارسایی را با هم بررسی کنیم.

نارسایی سیستولیک قلب

در نارسایی سیستولیک قلب، توانایی قلب برای انقباض و پمپاژ موثر خون دچار مشکل می‌شود. در این مشکل، بطن چپ (یعنی قسمت پایینی و چپ قلب) که محفظه اصلی پمپاژ قلب محسوب می‌گردد، ضعیف شده و در نتیجه نمی‌تواند با هر انقباض، مقدار کافی خون را بیرون بفرستد و به قسمت‌های مختلف بدن برساند. دلیل نارسایی سیستولیک قلب مشکلاتی است که به خود عضله آسیب وارد می‌کند، مانند بیماری عروق کرونر قلب، حملات قلبی یا کاردیومیوپاتی متسع (dilated cardiomyopathy.).

2 نارسایی قلبی دیاستولیک

نارسایی دیاستولیک قلب زمانی رخ می‌دهد که عضله قلب سفت می‌شود و بطن چپ که در قسمت قبلی درباره آن صحبت کردیم، نمی‌تواند در مرحله استراحت چرخه قلبی (دیاستول) به اندازه کافی با خون پر شود. وقتی قلب به‌اندازه کافی با خون پر نمی‌شود، پس خون کافی برای پمپاژ در اختیار ندارد و خون‌رسانی، مجددا کاهش می‌یابد. علت این مشکل، بیماری‌هایی مانند فشار خون بالا، کاردیومیوپاتی هیپرتروفیک (hypertrophic cardiomyopathy)، یا کاردیومیوپاتی محدود‌کننده (restrictive cardiomyo) است که همگی سبب می‌شوند که قلب از خون پر نشود. توجه به این نکته ضروری است که نارسایی قلبی یک بیماری پیچیده است و در بسیاری از موارد، بیماران، ترکیبی از نارسایی سیستولیک و دیاستولیک را دارند. علاوه‌بر این، نارسایی قلبی را می‌توان بر اساس قسمتی از قلب که دچار آسیب شده است به دو دسته زیر تقسیم کرد.

نارسایی قلبی سمت چپ

در این حالت، سمت چپ قلب که خون را به همه قسمت‌های بدن غیر از ریه می‌رساند، قادر به پمپاژ موثر خون نیست. بنابراین، خون در قسمت چپ جمع می‌شود و جای کافی برای خونی که از ریه‌ها وارد قلب می‌شوند وجود ندارد. در این شرایط، خون دوباره به ریه‌ها برمی‌گردد و سبب می‌شود ریه‌ها به اصطلاح «آب بیاورند»

نارسایی قلبی سمت راست

در این مشکل سمت راست قلب، که وظیفه آن رساندن خون به ریه‌ها است، نمی‌تواند خون را به‌طور کافی و موثر به ریه‌ها پمپاژ کند. در نتیجه خون در سمت راست قلب جمع می‌شود. از آن‌جا که خونی که از سراسر بدن به قلب برمی‌گردد، به‌سمت راست وارد می‌شود، تجمع خون اضافی که نتوانسته است به قلب راه یابد، سبب می‌شود که جا برای خونی که وارد این قسمت می‌شود تنگ گردد. در نتیجه خون به داخل رگ‌ها پس زده و وارد بافت‌ها می‌شود. در این شرایط مایعات در قسمت‌های مختلف بدن مخصوصا شکم و پاها تجمع پیدا می‌کند. دلیل تجمع مایعات هم این است که مایعات موجود در رگ‌های خونی که پر از خون هستند، به تدریج از دیواره رگ‌ها خارج شده و در بافت‌ها جمع می‌شوند. علاوه‌بر تقسیم‌بندی‌های بالا، نارسایی قلبی را بسته به مدت زمان و چگونگی شروع علائم، می‌توان دو دسته حاد و مزمن هم تقسیم کرد. در نوع حاد، علائم به یک‌باره شروع می‌شود، اما در نوع مزمن، علائم به‌آهستگی شروع می‌شود و به‌تدریج پیش می‌رود.

علائم نارسایی قلبی

علائم و نشانه‌های نارسایی قلبی می‌توانند بسیار متعدد باشند. اما نشانه‌های معمول به‌شرح زیر هستند:

• تنگی نفس
• ارتوپنه (تنگی نفس در حالت دراز کشیده)
• تنگی نفس شبانه
• کاهش تحمل ورزش، بی‌حالی، خستگی
• سرفه‌های شبانه
• خس‌خس سینه
• تورم مچ پا
• بی‌اشتهایی
• کاشکسی و تحلیل عضلانی
• ضربان سریع قلب
• افزایش فشار ورید ژوگولار
• تهوع یا خس‌خس سینه
• ادم (تورم پاها، دست‌ها و… در اثر تجمع مایعات)
• هپاتومگالی (بزرگ‌شدن کبد)
• آسیت (تجمع مایع در شکم)

ما در این‌جا، علت برخی از علائمی که در قسمت بالا نام بردیم را توضیح می‌دهیم. تنگی نفس به‌دنبال فعالیت، یک علامت تکرار‌شونده و واضح در نارسایی قلبی است، این علامت در همه افراد رایج است، اما در بیمارانی که مشکلات ریوی دارند بیشتر است. بنابراین، علامت تنگی نفس برای تشخیص این عارضه بسیار مهم است، اما پزشک علامت‌های دیگری را نیز بررسی می‌کند. «ارتوپنه» یک علامت خاص‌تر است؛ یک اصطلاح پزشکی برای توصیف تنگی نفسی که هنگام دراز کشیدن رخ می‌دهد. افرادی که علامت ارتوپنه را دارند، اغلب مجبورند خود را روی بالش بیندازند یا صاف بنشینند تا راحت‌تر نفس بکشند. تنگی نفس شبانه حمله‌ای، یک علامت دیگر است که به‌صورت تنگی نفس ناگهانی موقع خواب رخ می‌دهد. علت آن هم افزایش فشار پرشدن بطن چپ (به دلیل توزیع مجدد مایع شبانه و افزایش بازجذب کلیوی) است. درد قفسه سینه شبانه، نیز ممکن است علامت نارسایی قلبی باشد . خستگی و بی‌حالی در نارسایی مزمن قلبی تا حدی به مشکلات عضله اسکلتی که به دلیل آزادسازی زودرس لاکتات، اختلال در جریان خون عضلانی مربوط می‌شود. به‌عبارت دیگر، وقتی خون به عضلات نمی‌رسد، مواد مضری از جمله لاکتات که در اثر فعالیت در عضله جمع می‌شوند، نمی‌توانند از آن خارج شوند. در این شرایط فرد احساس خستگی می‌کند. نرسیدن خون کافی به عضله هم این مشکل را تشدید می‌کند. کاهش جریان خون مغزی هم ممکن است گاهی به خواب‌آلودگی و گیجی منجر شود.

علائم نارسایی قلبی در زنان

علائم معمول نارسایی قلبی در زنان و مردان شبیه است. اما این بیماری در زنان نگران‌کننده‌تر از مردان است.دلیل آن هم این است که علائم زنان می‌تواند گاهی متفاوت باشد. مردان بیشتر به درد قفسه سینه کلاسیک مبتلا می‌شوند. اما زنان بیشتر احتمال دارد که تظاهرات غیرمعمول داشته باشند برای مثال علائمی مانند تنگی نفس، حالت تهوع و خستگی در زنان بیشتر است. این علائم متفاوت می‌تواند منجر به تشخیص نادرست در زنان یا تشخیص اشتباه شود. در بسیاری از موارد، بیماری قلبی زنان به‌عنوان مشکلات گوارشی یا اضطراب طبقه‌بندی می‌شود. زنان همچنین، اغلب به دلیل انکار، شرم یا خجالت علائم خود را نادیده می‌گیرند و همه این‌ها سبب می‌شود که خطرات برای آن‌ها بیشتر شود. ما در این‌جا علائمی که در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود، آورده‌ایم:

• خستگی: زنان مبتلا به نارسایی قلبی ممکن است دچار خستگی غیرعادی یا کاهش سطح انرژی شوند.
• تنگی نفس: سختی تنفس به‌خصوص در حین فعالیت بدنی یا در حالت دراز‌کشیدن در زنان بیشتر از مردان است.
• ناراحتی قفسه سینه: درد یا ناراحتی قفسه سینه ممکن است در زنان متفاوت از مردان ظاهر شود. زنان ممکن است آن را بیشتر به‌عنوان یک احساس درد تیز یا سوزش توصیف کنند.
• اختلالات خواب: مشکل در خواب یا بیدار‌شدن مکرر در طول شب به دلیل تنگی نفس یا علائم دیگر در زنان بیشتر است.
• تورم: احتباس مایعات ناشی از عدم گردش مناسب خون، منجر به تورم، به‌ویژه در مچ پاها می‌شود.

• کاهش تحمل ورزش: زنان مبتلا به نارسایی قلبی، نمی‌توانند به خوبی فعالیت کنند.
• علائم گوارشی: علائمی مانند حالت تهوع، ناراحتی شکمی یا احساس پری ممکن است در زنان بیشتر دیده شود.
• آشفتگی ذهنی: اختلال در عملکرد شناختی، سردرگمی، یا مشکل در تمرکز، در زنان بیشتر است
• تپش قلب: آگاهی از ضربان قلب سریع یا نامنظم را تپش قلب می‌گویند. زنان بیشتر از مردان این حالت را گزارش می‌کنند.

علت نارسایی قلبی

ما در این‌جا علت نارسایی قلبی را به دو دسته علل نارسایی قلبی راست و چپ تقسیم‌بندی کرده‌ایم.

علت نارسایی قلبی سمت چپ

علت این نوع نارسایی قلبی موارد زیر است:

• بیماری عروق کرونر: این مشکل زمانی رخ می‌دهد که در آن رگ‌های خونی که به ماهیچه قلب، خون می‌رسانند باریک یا مسدود می‌شوند و جریان خون به قلب کاهش می‌یابد. کاهش جریان خون می‌تواند منجر به آسیب یا ضعیف‌شدن عضله قلب شود (کاردیومیوپاتی ایسکمیک)، توانایی بطن چپ برای پمپاژ موثر را مختل کرده و در نتیجه سبب نارسایی قلب چپ شود.

• حمله قلبی: حمله قلبی زمانی رخ می‌دهد که جریان خون به بخشی از عضله قلب نرسید و باعث آسیب به آن ناحیه می‌شود. بخش آسیب‌دیده عضله قلب به‌درستی عمل نکرده و بر ظرفیت پمپاژ بطن چپ تأثیر می‌گذارد.

• فشار خون بالا: فشار خون بالا ، فشار بیشتری به قلب وارد می‌کند و باعث می‌شود که برای پمپاژ خون در سراسر بدن سخت‌تر کار کند. با گذشت زمان، افزایش حجم کار قلب می‌تواند منجر به هیپرتروفی (ضخیم‌شدن) بطن چپ شود. این مشکل در نهایت منجر به اختلال در پر‌شدن بطن چپ شده و به نارسایی قلبی کمک می‌کند.

• بیماری دریچه‌ای قلب: عملکرد نادرست دریچه‌های قلب (به‌عنوان مثال، تنگی آئورت یا نارسایی میترال) می‌تواند بر جریان خون در حفره‌های قلب تأثیر بگذارد. برای مثال وقتی دریچه میترال مشکل دارد، خون از دهلیز به بطن برمی‌گردد و نمی‌تواند به‌خوبی قلب را ترک کند. جمع‌شدن خون در قلب چپ، به‌تدریج آن را ضعیف کرده و نارسا می‌کند.

• ریتم غیر‌طبیعی قلب: ریتم نامنظم قلب، مانند فیبریلاسیون دهلیزی، می‌تواند هماهنگی طبیعی انقباضات قلب را مختل کند و منجر به پمپاژ ناکارآمد خون شود و نارسایی قلبی ایجاد کند.

• بیماری‌هایی مانند آمیلوئید و سارکوئید: بیماری‌هایی که باعث رسوب غیرطبیعی یا التهاب در عضله قلب می‌شوند (مانند آمیلوئید و سارکوئید) می‌توانند در عملکرد طبیعی آن اختلال ایجاد کنند. این بیماری‌ها منجر به سفتی یا آسیب عضله قلب می‌شوند و بر توانایی بطن چپ برای انقباض و استراحت مناسب تأثیر می‌گذارند.

علت نارسایی قلبی سمت راست

بیشتر نارسایی‌های سمت راست قلب به‌دلیل نارسایی قلبی سمت چپ رخ می‌دهد. در این شرایط تمام قلب به‌تدریج ضعیف می‌شود. اما گاهی اوقات نارسایی قلبی سمت راست می‌تواند ناشی از موارد زیر باشد:

• فشار خون بالا در ریه‌ها: پرفشاری خون ریوی به‌افزایش فشار خون در شریان‌های ریوی گفته می‌شود که رگ‌های خونی هستند که خون را از قلب به ریه‌ها می‌برند. بطن راست خون را به ریه‌ها پمپاژ می‌کند تا اکسیژن‌رسانی شود، و اگر فشار در شریان‌های ریوی به‌طور مداوم بالا باشد، بطن راست برای غلبه بر این مقاومت، باید سخت‌تر کار کند. با گذشت زمان، این افزایش حجم کار می‌تواند منجر به هیپرتروفی بطن راست (ضخیم‌شدن دیواره بطن راست) و در نهایت نارسایی قلب راست شود.

• آمبولی ریه: آمبولی ریه زمانی رخ می‌دهد که یک لخته خون به ریه‌ها می‌رود و یک یا چند شریان ریوی را مسدود می‌کند. افزایش ناگهانی مقاومت ناشی از لخته می‌تواند بطن راست را تحت فشار قرار دهد، زیرا بطن تلاش می‌کند خون را از طریق شریان‌های ریوی مسدود‌شده پمپ کند. این مشکل در موارد شدید می‌تواند منجر به نارسایی حاد قلب راست شود.

• بیماری‌های ریوی مانند بیماری مزمن انسدادی ریه (COPD): بیماری‌هایی مانند COPD که با برونشیت مزمن یا آمفیزم مشخص می‌شود، می‌تواند منجر به انسداد جریان هوا و آسیب به بافت ریه شود. COPD می‌تواند باعث افزایش فشار شریان ریوی به دلیل عواملی مانند هیپوکسی (سطح پایین اکسیژن) و افزایش مقاومت در ریه‌ها شود. بطن راست باید در برابر این فشار بالا خون را پمپاژ کند، که در نهایت می‌تواند منجر به نارسایی قلب راست شود.

عوامل خطر نارسایی قلب

بسیاری از عوامل می‌توانند خطر نارسایی قلبی را افزایش دهند. برخی از آن‌ها قابل‌کنترل هستند (مانند سبک زندگی)، اما بسیاری از ریسک ‌فاکتورها از کنترل خارج می‌باشند (مانند سن، نژاد یا قومیت). اگر بیش از یکی از موارد زیر وجود داشته باشد، خطر نارسایی قلبی افزایش می‌یابد.

• افزایش سن: افزایش سن می‌تواند قلب را ضعیف و سفت کند. افراد بالای 65 سال بیشتر در معرض خطر نارسایی قلبی هستند. افراد مسن نیز بیشتر احتمال دارد به سایر بیماری‌های مرتبط با نارسایی قلبی مبتلا شوند.
• سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی نارسایی قلبی خطر این بیماری را بیشتر می‌کند. ژنتیک نیز ممکن است نقش داشته باشد. برخی تغییرات یا جهش‌ها در ژن‌ها می‌تواند بافت قلب را ضعیف‌تر یا انعطاف‌پذیرتر کرده و احتمال ابتلا به این عارضه را بیشتر کند.
• عادات بد: سبک زندگی ناسالم، مانند رژیم غذایی ناسالم، سیگارکشیدن، مصرف کوکائین یا سایر مواد مخدر، مصرف زیاد الکل و عدم فعالیت بدنی، خطر نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.
• بیماری‌ها: بیماری‌های قلبی یا عروقی، بیماری‌های جدی ریوی یا عفونت‌هایی مانند HIV یا SARS-CoV-2 خطر ابتلا را افزایش می‌دهند. این افزایش خطر همچنین، برای مشکلات سلامتی مزمن مانند چاقی، فشار خون بالا، دیابت، آپنه خواب، بیماری مزمن کلیوی، کم‌خونی، بیماری تیروئید یا اضافه بار آهن نیز صادق است.
• درمان‌های سرطان: درمان‌های سرطان مانند پرتودرمانی و شیمی‌درمانی می‌تواند به قلب آسیب برساند و خطر ابتلا به نارسایی قلبی را نیز افزایش دهد. فیبریلاسیون دهلیزی، یک نوع رایج از ریتم نامنظم قلب نیز می‌تواند باعث این مشکل شود.
• نژاد: سیاه‌پوستان و افراد آفریقایی‌آمریکایی‌ بیشتر از سایر نژادها به نارسایی قلبی مبتلا می‌شوند. مشکل آن‌ها جدی‌تر است و این بیماری را در سنین پایین‌تر تجربه می‌کنند.
• جنس: نارسایی قلبی در مردان و زنان شایع است؛ اگرچه مردان اغلب در سنین پایین‌تر از زنان دچار نارسایی قلبی می‌شوند. زنان معمولاً نارسایی قلبی با کسر جهشی حفظ‌شده (HFpEF) دارند، یعنی نوعی از نارسایی قلبی که قلب با خون کافی پر نمی‌شود. مردان بیشتر احتمال دارد نارسایی قلبی با کاهش کسر جهشی (HFrEF)، [DEF] داشته باشند. زنان اغلب علائم بدتری نسبت به مردان دارند.

عوارض نارسایی قلب

نارسایی قلبی، علاوه‌بر این‌که خودش مشکل‌ساز است، می‌تواند مشکلات بعدی را ایجاد کرده و وضعیت فرد را به‌تدریج وخیم‌تر کند. برخی از این عوارض به‌شرح زیر هستند:

آریتمی (ضربان قلب نامنظم)

نارسایی قلبی می‌تواند سیستم الکتریکی قلب را مختل کرده و منجر به ریتم غیر‌طبیعی قلب یا آریتمی شود. این مشکل می‌تواند ناشی از ضعف توانایی قلب برای حفظ ضربان منظم باشد.

ایست قلبی (Cardiac Arrest)

نارسایی شدید قلبی می‌تواند خطر ایست قلبی و ازدست‌دادن ناگهانی عملکرد قلب را افزایش دهد. اگر توانایی پمپاژ قلب به‌شدت کاهش یابد، ممکن است قلب بایستد.

تاکی کاردی (افزایش ضربان قلب)

قلب ممکن است به‌کاهش بازده پمپاژ، با ضربان سریع‌تر (تاکی کاردی) پاسخ دهد تا کاهش برون ده قلبی را جبران کرده و خون کافی به قسمت‌های مختلف بدن برساند.

کم‌خونی (Anemia)

نارسایی قلبی می‌تواند با اختلال در تولید گلبول‌های قرمز خون در مغز استخوان به کم‌خونی کمک کند. اکسیژن‌رسانی ناکافی به بافت‌ها می‌تواند ناشی از نارسایی قلبی و کم‌خونی باشد.

تنگی نفس (Dyspnea)

تنگی نفس یکی از علائم شایع نارسایی قلبی است و به دلیل تجمع مایع در ریه‌ها رخ می‌دهد و تنفس را دشوار می‌کند. این تجمع مایع نتیجه ناتوانی قلب در پمپاژ موثر خون است.

آسیب کبدی (Liver Damage)

احتقان و تجمع در سیستم گردش خون ناشی از نارسایی قلبی می‌تواند منجر به احتقان و آسیب کبد شود. کبد ممکن است بزرگ شده و در انجام وظایف خود کم‌تر موثر باشد.

ارتوپنه (Orthopnea)

همان‌طور که گفتیم، نارسایی قلبی می‌تواند سبب مشکل در تنفس در حالت دراز کشیده شود. این عارضه به‌علت احتباس مایع در ریه‌ها است. در این شرایط بیمار هنگام نشستن یا ایستادن راحت‌تر نفس می‌کشند.

آمبولی ریه (Pulmonary Embolism)

راکد‌شدن جریان خون در سیاهرگ‌ها به دلیل نارسایی قلبی، خطر لخته‌شدن خون را افزایش می‌دهد. اگر یک لخته به ریه‌ها برود، می‌تواند باعث آمبولی ریه شود که یک مشکل بالقوه تهدید‌کننده زندگی است.   بیشتر بخوانید:۱۰ علت ورم پای راست که باید بدانید

آنژین (Angina)

خون‌رسانی ناکافی به عضله قلب به‌ دلیل نارسایی قلبی می‌تواند منجر به آنژین صدری، درد قفسه سینه یا ناراحتی ناشی از کاهش اکسیژن‌رسانی به قلب شود.

آسیت (جمع شدن مایعات در شکم)

نارسایی قلبی می‌تواند منجر به احتباس مایعات در سراسر بدن از جمله شکم شود که آسیت نام دارد.

خستگی (Fatigue)

کاهش برون‌ده قلبی و اکسیژن‌رسانی ناکافی به بافت‌ها می‌تواند به خستگی در افراد مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند.

اختلال در عملکرد کلیه (Impaired Kidney Function)

کلیه‌ها برای فیلترکردن مواد زائد از بدن به جریان خون کافی متکی هستند. در نارسایی قلبی، کاهش جریان خون می‌تواند منجر به اختلال در عملکرد کلیه شود که به‌عنوان سندرم کاردیورینال (cardiorenal syndrome) شناخته می‌شود.

ضربان قلب نامنظم (Irregular Heartbeat)

در نتیجه اختلال در سیستم الکتریکی در قلب، ضربان قلب نامنظم یا آریتمی ممکن است رخ دهد.

مشکلات ریوی (Lung Problems)

تجمع مایع در ریه‌ها (ادم ریوی) یکی از عوارض شایع نارسایی قلبی است که منجر به‌علائم تنفسی و افزایش حساسیت به عفونت‌های ریوی می‌شود. توجه به این نکته ضروری است که عوارض ذکر‌شده می‌توانند از نظر شدت متفاوت باشند و ممکن است برای مدیریت موثر به مداخلات پزشکی خاصی نیاز داشته باشند. مدیریت عوارض نارسایی قلبی اغلب شامل ترکیبی از داروها، اصلاح شیوه زندگی و در برخی موارد مداخلات جراحی است.

نارسایی قلبی چگونه تشخیص داده می‌شود؟

نارسایی قلبی با ترکیبی از روش‌های زیر تشخیص داده می‌شود:

• تاریخچه و معاینه فیزیکی
• تست‌های آزمایشگاهی
• رادیوگرافی قفسه سینه
• الکتروکاردیوگرافی

تاریخچه و معاینه فیزیکی

بیماران مبتلا به نارسایی قلبی هنگام ورزش دچار تنگی نفس، خستگی، ضعف عمومی و احتباس مایعات، همراه با تورم محیطی یا شکمی و احتمالاً ارتوپنه می‌شوند. تقریباً همه بیماران مبتلا به نارسایی قلبی در هنگام فعالیت تنگی نفس دارند. وجود صدای سوم قلب (گالوپ پرشدن بطن) نشانه افزایش فشار انتهای دیاستولیک بطن چپ و کاهش LVEF است. وجود اتساع ورید ژوگولار، ریفلاکس کبدی، رایل‌های ریوی و ادم محیطی حفره‌ای نیز نشان‌دهنده اضافه بار حجمی است و احتمال تشخیص نارسایی قلبی را افزایش می‌دهد.

تست‌های آزمایشگاهی

سطوح BNP و pro-BNP N ترمینال (قطعه N ترمینال غیرفعال پیش‌ساز BNP) را می‌توان برای ارزیابی بیماران مبتلا به تنگی نفس از نظر ابتلا به نارسایی قلبی استفاده کرد. BNP توسط دهلیزها و بطن‌ها در پاسخ به کشش یا افزایش کشش دیواره، ترشح می‌شود. سطوح BNP 25 پیش‌بینی‌کننده قوی مرگ‌و‌میر در دو تا سه ماه است؛ به‌ویژه زمانی که سطح BNP بیشتر از 200 pg در میلی‌لیتر باشد.

رادیوگرافی قفسه سینه

رادیوگرافی قفسه سینه باید در ابتدا برای ارزیابی نارسایی قلبی انجام شود زیرا می‌تواند علل ریوی تنگی نفس (مانند پنومونی، پنوموتوراکس، توده) را رد کند. احتقان ورید ریوی و ادم بینابینی در رادیوگرافی قفسه سینه در بیمار مبتلا به تنگی نفس، تشخیص نارسایی قلبی را محتمل‌تر می‌کند.

الکتروکاردیوگرافی

الکتروکاردیوگرافی (ECG) برای شناسایی علل دیگر در بیماران مشکوک به نارسایی قلبی مفید است. تغییراتی مانند بلوک شاخه چپ، هیپرتروفی بطن چپ، انفارکتوس حاد یا قلبی میوکارد، یا فیبریلاسیون دهلیزی را می‌توان با این روش شناسایی کرد. همچنین، ممکن است نیاز به بررسی بیشتر با اکوکاردیوگرافی، تست استرس یا مشاوره قلب و عروق باشد. مجموعی از عوامل فوق به متخصص قلب و عروق کمک می‌کند که نارسایی قلبی و شدت آن را در بیمار تشخیص دهد.

طول عمر بیماران نارسایی قلبی

عوامل زیادی می‌تواند بر امید به زندگی افراد مبتلا به نارسایی احتقانی قلب تأثیر بگذارد، مانند سن، مرحله بیماری و قدرت عملکرد قلب آن‌ها. CHF یک بیماری مزمن و پیشرونده است که بر توانایی قلب برای پمپاژ خون در سراسر بدن تأثیر می‌گذارد. به‌طور کلی، طبق یک بررسی سیستماتیک و متاآنالیز معتبر در سال 2019، بیش از نیمی از افراد مبتلا به CHF به مدت 5 سال پس از تشخیص زنده می‌مانند. حدود 35 درصد به مدت 10 سال زنده می‌مانند. بسیاری از مشکلاتی که قلب را تضعیف می‌کند می‌تواند در پیشروی این بیماری و طول عمر افراد مبتلا نقش داشته باشد. برخی از این عوامل به شرح زیر هستند:

• حمله قلبی
• بیماری عروق کرونر قلب
• بیماری قلبی مادرزادی
• بیماری دریچه قلب
• فشار خون بالا
• التهاب یا آسیب به عضله قلب
• مصرف مواد مخدر، از جمله داروهای تجویزی و تفریحی

یک مطالعه مروری دیگر که در سال 2017 منتشر شد، طول افراد مبتلا به CHF را با افراد معمول که به کلینیک سرپایی مراجعه می‌کردند بررسی کرد. نتایج بقای افراد مبتلا به بیماری احتقانی قلب به‌شرح زیر است:

• 80-90٪ پس از یک سال، در مقایسه با 97٪ در جمعیت عمومی
• 50 تا 60 درصد در سال پنجم، در مقایسه با 85 درصد در جمعیت عمومی
• 27 درصد تا سال 10، در مقایسه با 75 درصد در جمعیت عمومی

پیشگیری از نارسایی قلب

همه علل نارسایی قلبی قابل پیشگیری نیستند، اما برخی از آن‌ها را می‌توان کنترل کرد. بهترین راه برای پیشگیری از نارسایی قلبی، پیشگیری از بیماری عروق کرونر قلب و حمله قلبی است. برای بهبود سلامت و کاهش خطر بیماری قلبی، اقدامات زیر بسیار موثر هستند:

• ترک سیگار
• رژیم غذایی سالم
• مدیریت کلسترول و فشار خون
• فعالیت بدنی منظم
• حفظ وزن سالم
• کاهش استرس
• حفظ سلامت روانی

برای درمان نارسایی قلب به کدام دکتر مراجعه کنیم؟

تنها پزشکی که صلاحیت لازم برای درمان نارسایی قلب را دارد، متخصص قلب و عروق یا همان کاردیولوییست (cardiologist) است. اگر احتمال می‌دهید که به این عارضه مبتلا هستید، حتما لازم است تحت نظر متخصص قلب باشید.

آیا نارسایی قلبی درمان می‌شود؟

هیچ درمانی برای معکوس‌کردن یا درمان نارسایی قلبی وجود ندارد، اما برخی از درمان‌ها به افراد مبتلا کمک می‌کنند تا پیشرفت بیماری را تعویق انداخته و عمر طولانی‌تری کنند. برخی از درمان‌هایی که به این منظور در نظر گرفته می‌شوند، شامل موارد زیر هستند.

تغییر سبک زندگی

حفظ یک سبک زندگی سالم برای کمک به مدیریت نارسایی قلبی بسیار مهم است. سبک زندگی سالم شامل موارد زیر است

• مدیریت تعادل مایعات: میزان مایعات مصرفی باید کنترل شود و در صورت تجویز پزشک از داروهای ادرارآور استفاده گردد. بیمار نباید بیش از 2 نوشیدنی حاوی کافئین در روز بنوشد.
• محدودکردن مصرف نمک: نمک باعث می‌شود بدن مایعات را حفظ کند، بنابراین لازم است غذاهای بیمار کم‌نمک بوده و نمک اضافی روی غذا پاشیده نشود.
• ترک سیگار: دود سیگار به دیواره شریان‌ها آسیب می‌زند و میزان اکسیژن خون را کاهش می‌دهد.
• محدود‌کردن مصرف الکل: الکل می‌تواند به قلب آسیب برساند. اگر نارسایی قلبی ناشی از الکل باشد، نوشیدن باید به‌طور کامل متوقف گردد.

داروها

داروهایی که در این عارضه تجویز می‌‌شوند، پیشرفت بیماری را تعویق انداخته و احتمال بستری‌شدن در بیمارستان را کاهش می‌دهد. این داروها شامل موارد زیر هستند.

• داروهایی برای کاهش فشار خون و کاهش فشار بر قلب، مانند مهارکننده‌های ACE و مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین II (ARBs)
• بلوکرهای بتا که به قلب کمک می‌کنند تا آهسته‌تر و قوی‌تر خون را پمپاژ کند.
• آنتاگونیست‌های آلدوسترون برای کمک به کنترل فشار خون
• دیورتیک‌ها برای کمک به کاهش تجمع مایعات که منجر به تورم در بدن می‌شود.
• در صورت داشتن آنژین صدری، داروهای مربوط به این عارضه نیز تجویز می‌شود.

سایر درمان‌ها

در برخی موارد، ممکن است لازم باشد برخی از دستگاه‌های خاص با استفاده از جراحی در سینه بیمار کار گذاشته شوند تا عملکرد قلب را بهبود دهند. همچنین، ممکن است برخی از انواع جراحی لازم باشد.

• دفیبریلاتور قلبی قابل کاشت (ICD): an implantable cardioverter defibrillator جعبه کوچکی است که ریتم‌های غیرطبیعی قلب را شناسایی و تصحیح می‌کند.
• ضربان‌ساز: pacemaker دستگاه کوچکی که قلب را به صورت الکتریکی تحریک می‌کند تا ریتم منظم خود را حفظ کند.
• جراحی بای پس (جراحی بای پس عروق کرونر): این جراحی، با تعویض عروق کهنه قلب، جریان خون را به قلب بهبود می‌بخشد.
• پیوند قلب: برای برخی از افراد مبتلا به نارسایی شدید قلبی، تنها گزینه، ممکن است پیوند قلب باشد. پس از پیوند قلب، باید بیمار از داروهای ضد رد‌شدن پیوند به‌شکل مادام‌العمر استفاده کرده و سبک زندگی سالمی داشته باشد.

عوامل موثر بر بقا

برخی از عواملی که ممکن است بر میزان بقای فرد تأثیر بگذارد عبارتند از سن، جنس، تحمل ورزش و سایر بیماری‌ها. ما در این‌جا این عوامل را بررسی می‌کنیم.

سن

نارسایی قلبی معمولاً افراد مسن (میانسال و مسن) را دچار می‌کند. یک کارآزمایی بالینی نرخ بستری‌شدن در بیمارستان را برای گروه‌های سنی مختلف مبتلا به نارسایی قلب، از سن 20 سالگی تا 65 سالگی و بالاتر بررسی کرد. این مطالعه نشان داد که میزان مرگ و میر برای بیماران در گروه سنی 20 تا 44 کمتر است.

جنس

زنان مبتلا به CHF زمانی طولانی‌تری از مردان عمر می‌کنند، البته اگر علت نارسایی قلبی آن‌ها ایسکمی نباشد. در واقع، زنان مبتلا به این نوع نارسایی قلبی شانس بیشتری برای زنده‌ماندن نسبت به مردان دارند. سایر مسائل بهداشتی که بر بقای زنان مبتلا به نارسایی قلبی، به‌ویژه پس از یائسگی تأثیر می‌گذارد، عبارتند از:

• فشار خون بالا
• شرایط دریچه قلب
• دیابت
• بیماری عروق کرونر

تحمل ورزش

تحمل کم ورزش یک علامت کلیدی در CHF است که با کیفیت پایین زندگی و افزایش میزان مرگ و میر همراه است. عدم تحمل ورزش به این معنی است که مقدار اکسیژن، کاهش‌ یافته و محدود است و به‌همین دلیل فرد نمی‌تواند یک تمرین شدید را تحمل کند. همچنین، به این معنی است که بیمار توانایی محدودی برای انجام هر‌گونه فعالیت بدنی دارد. عوامل دیگری مانند کم‌خونی، چاقی و هرگونه اختلال عضلانی یا استخوانی نیز در تحمل کلی ورزش نقش دارند. نرخ بقای سه ساله برای افراد مبتلا به CHF که تحمل ورزش آن‌ها کاهش یافته است 64٪ است. در مقابل 97٪ کسانی که تحمل ورزش معمولی دارند، سه سال زنده می‌مانند.

دیابت

دیابت نوع 2 عاملی است که خطر مرگ و میر را در افراد مبتلا به CHF افزایش می‌دهد. تحقیقات نشان داده است که احتمال ابتلا به CHF در افراد مبتلا به دیابت، دو تا چهار برابر بیشتر از افراد بدون دیابت است. 47 درصد از افراد مبتلا به نارسایی قلبی نیز دیابت دارند و بسیاری از افراد مبتلا به CHF مبتلا به دیابت هستند که شناسایی نشده و تشخیص داده نشده است.

بستری‌شدن در بیمارستان

نارسایی قلبی که نیاز به بستری‌شدن در بیمارستان دارد با نتایج ضعیف همراه است. افرادی که چندین‌بار در بیمارستان بستری شده‌اند، اغلب دارای سایر مشکلات پزشکی جدی هستند و در معرض خطر بیشتری برای مرگ هستند، به ویژه مرگ ناشی از علل قلبی عروقی.

کسر خروجی (Ejection Fraction)

کسر خروجی درصد خونی را که در هر بار انقباض قلب توسط بطن چپ پمپاژ می‌شود را اندازه گیری می‌کند. کیفیت این عملکرد برای طبقه‌بندی انواع مختلف نارسایی قلبی استفاده می‌شود. نرخ کسر جهشی 40٪ یا کم‌تر ممکن است نشان‌دهنده نارسایی قلبی یا کاردیومیوپاتی باشد.

آیا نارسایی قلبی خطرناک است؟

بله، نارسایی قلبی یک مشکل پزشکی جدی و بالقوه تهدید‌کننده زندگی است. دلایلی که سبب می‌شود این عارضه خطرناک باشد، به‌شرح زیر هستند:

1. کاهش گردش خون: نارسایی قلبی توانایی قلب برای پمپاژ موثر خون را به‌خطر می‌اندازد. این مشکل می‌تواند منجر به کاهش گردش خون در اندام‌ها و بافت‌های حیاتی شده و بر عملکرد آن‌ها تأثیر بگذارد. در این شرایط اندام‌های حیاتی آسیب دیده و منجر به مرگ بیمار می‌شود.
2. علائم و کیفیت زندگی: نارسایی قلبی با علائمی مانند تنگی نفس، خستگی، تورم و عدم تحمل ورزش همراه است. این علائم می‌تواند به‌طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی و فعالیت‌های روزانه فرد تأثیر بگذارد.
3. عوارض: نارسایی قلبی می‌تواند منجر به عوارض مختلفی از جمله آریتمی، ادم ریوی (جمع‌شدن مایع در ریه‌ها)، اختلال عملکرد کلیه و احتقان کبد شود. این عوارض می‌توانند شدت بیماری را تشدید کنند و خود سبب مرگ شود.
4. افزایش خطر بستری‌شدن در بیمارستان: افراد مبتلا به نارسایی قلبی به دلیل تشدید علائم، عفونت یا سایر عوارض در معرض خطر بستری‌شدن در بیمارستان هستند. بستری‌شدن در بیمارستان می‌تواند با افزایش عوارض و مرگ و میر همراه باشد.
5. خطر مرگ و میر: نارسایی قلبی با افزایش خطر مرگ و میر مرتبط است. شدت نارسایی قلبی و وجود برخی عوامل خطر، مانند سن بالاتر، بیماری‌های همراه، و درمان تاخیری یا ناکافی، می‌تواند در افزایش خطر مرگ نقش داشته باشد.

آیا نارسایی قلبی باعث مرگ می‌شود؟

بله، نارسایی قلبی می‌تواند منجر به مرگ شود؛ به خصوص اگر به‌طور موثر مدیریت نشود یا اگر عوارض شدید گردد. نارسایی قلبی خود یک بیماری جدی است، اما خطر مرگ و میر تحت تأثیر عوامل مختلفی از جمله علت زمینه‌ای مشکل، درجه اختلال عملکرد قلب و وجود سایر مشکلات پزشکی و اثربخشی درمان است. در این‌جا برخی از عواملی که احتمال مرگ در افراد مبتلا به نارسایی قلبی را بیشتر می‌کند، آورده شده است:

1. عوارض: عوارضی مانند آریتمی، ادم ریوی، اختلال عملکرد کلیه، احتقان کبد و تشکیل لخته خون می‌توانند سبب مرگ شوند.
2. کاهش برون‌ده قلبی: ناتوانی قلب در پمپاژ موثر خون می‌تواند منجر به‌کاهش گردش خون به اندام‌های حیاتی، آسیب و مرگ شود.
3. شدت نارسایی قلبی: شدت نارسایی قلبی بر اساس طبقه‌بندی انجمن قلب نیویورک (NYHA) مشخص می‌شود و از کلاس I (خفیف) تا کلاس IV (شدید) متغیر است. افرادی که در مراحل پیشرفته‌تری از نارسایی قلبی قرار دارند در معرض خطر بیشتری برای مرگ و میر هستند.

سخن آخر

نارسایی قلبی یک مشکل پزشکی پیچیده و جدی است که نیاز به توجه و مدیریت دقیق دارد. اگرچه این عارضه چالش‌های زیادی را برای زندگی بیمار ایجاد می‌کند، اما پیشرفت‌های علم پزشکی مداخلات موثری را برای کسانی که با این شرایط زندگی می‌کنند، ارائه می‌دهد. تشخیص به موقع و درمان مناسب می‌تواند به‌طور قابل توجهی نتایج را بهبود بخشد و کیفیت زندگی را افزایش دهد. کنترل نارسایی قلبی نیاز به یک رویکرد جامع مراقبت‌های بهداشتی دارد؛ رویکردی که نه تنها جنبه‌های فیزیکی این بیماری را در نظر می‌گیرد، بلکه تأثیر عاطفی و اجتماعی آن را نیز در نظر می‌گیرد. با ایجاد یک محیط حمایتی و مشارکتی، می‌توان به بیمار کمک کرد که مدت طولانی‌تری زنده بماند.

روش بازنویسی مقالات

زمانی که تصمیم به نوشتن مقاله یا کار علمی دیگری می گیرید، به ناچار مقالات منتشر شده در رشته خود را مطالعه و مرور می کنید و از محتوای آنها برای نوشتن مقاله ای ارزشمند و ارزشمند استفاده می کنید. هنگام استفاده از منابع اطلاعاتی دیگر باید نکات خاصی را رعایت کنید تا نوشته شما شبیه سرقت ادبی نباشد. پس از اتمام نگارش مقاله، بررسی و ارزیابی تعداد ارجاعات، استنادات و سرقت علمی مقاله ضروری است تا از ارسال مقالات سرقت علمی به مجلات و عواقب آن جلوگیری شود.

مرور یکی از راه های حذف سرقت ادبی و بهره مندی از منابع علمی است. اصطلاح Paraphrase به فرآیند بازنویسی مطالب اشاره دارد. به این ترتیب معنی و محتوای متن اصلی را به گونه ای وارد متن خود می کنید که متهم به سرقت ادبی نشوید.

بازنویسی راهی برای به اشتراک گذاشتن نظریات دیگران است.

یکی از نکات مهم در نگارش و چاپ مقالات علمی در مجلات معتبر بین المللی، ترجمه یا بازنویسی مناسب مطالب است. استفاده از نوشته های دیگران در مقاله خود جرم است، در صورتی که به آن استناد نکنید، بنابراین از آنجایی که می توان از شما به جرم سرقت ادبی شکایت کرد، اتهام سرقت ادبی منجر به رد مقاله شما می شود و شما را در معرض خطر قرار می دهد اعتبار علمی مقاله شما توجه داشته باشید که نقل قول یا نقل قول به معنای بازنویسی یک عبارت یا جمله با کلمات خودتان است. یک جمله بازنویسی شده باید معنا و مفهوم جمله اصلی را حفظ کند و در عین حال کلمات و ساختار را تغییر دهد. نقل قول مستقیم عبارت است از بیان همان جمله توسط شخص دیگری در مقاله که در گیومه نوشته شده است (\" \. البته در هر نوع استفاده از متون دیگران باید به منابع استناد شود. از این قانون مستثنی شده و به متن اصلی مراجعه کنید اگر بنا به دلایلی قصد بازنویسی متن را ندارید، استفاده از قوانین استناد را فراموش نکنید، در غیر این صورت مشکل و زمان زیادی خواهید داشت نام باید به طور کامل ذکر شود. در صورت استفاده از شکل، جدول یا نمودار، باید به کامپایلر اصلی مراجعه کنید.

می توان آن را به روش های مختلف منجمد کرد.

معمولا بازنویسی محتوا به روش های مختلفی انجام می شود. برای رسیدن به یک مکالمه قدرتمند می توانید از چندین روش مختلف به طور همزمان استفاده کنید.

مترادف ها را با کلمات جدید جایگزین کنید

در این روش باید کلماتی را جایگزین کلماتی کنید که همان معنای کلمات دیگر را در جمله دارند، این روش در ظاهر روشی ساده به نظر می رسد، اما همچنین به دلیل وجود تعداد زیادی مترادف برای برخی کلمات. زیرا برداشتن و استفاده از کاربردها و معانی مختلف هر یک در جملات مختلف به مهارت و تخصص قابل توجهی نیاز دارد. همچنین ممکن است گاهی کلمه ای کاملاً مترادف با کلمه دیگری شود، اما مهم این است که کلمه جایگزین شده باید بتواند ارزش و معنای کلمه قبلی را در جمله حفظ کند و به آن منتقل کند.

فاعل و فعل جمله ها را تغییر دهید

می توانید ترتیب کلمات را در جملات تغییر دهید، این روش نیاز به مهارت خاصی ندارد، اما باید به خاطر داشته باشید که این کار باید با دقت و دقت انجام شود تا هیچ گونه آشفتگی و اشتباهات گرامری در جمله ها وجود نداشته باشد.

جملات آشنا را به ناآشنا و بالعکس تغییر دهید

در جمله معین، فاعل یا فاعل معلوم است و ضمایر نامعین زمانی به کار می روند که مفعول (شیء) بر جمله حاکم باشد.

مطالب را درک کنید و با درک خود آن را بازنویسی کنید

اساس ترجمه بر اساس این روش است. در واقع، وقتی شما پارافراسی را انجام می دهید، نظریه و ایده شخص دیگری را از زبان خودتان بیان می کنید. هدف اصلی این اثر حفظ معنا و مفهوم متن اصلی بدون کپی و تکرار کلمه به کلمه است. اگر گزارش می دهید که متن نوشته شده شما بیش از 50 درصد شبیه متن اصلی است، مقاله شما سرقت علمی است و باید برای رفع آن اقداماتی انجام دهید. به طور کلی می توان گفت این روش بهترین و موثرترین روش انجماد است.

گرامر جمله را تغییر دهید

یکی دیگر از تکنیک های پارافراسی تغییر گرامر جمله است. توجه داشته باشید که اجرای این روش آسان تر از تغییر کلمات است، اما اگر دانش کافی نداشته باشید، ممکن است باعث ایجاد مشکلات بیشتری در زبان مادری و سطح زبان مقاله شما شود. . . اگرچه بازنویسی اشکال مختلفی دارد، اما ذکر منبع تئوری در همه موارد مهم است

پارافرزیس گام به گام را انجام دهید

نقل قول راهی برای ارجاع به منبعی بدون ذکر مستقیم آن است. این کار به دلایل زیر انجام می شود:

بازنویسی صلاحیت و دانش کامل شما را در مورد منبع منبع نشان می دهد.

بازنویسی مطالب راهی مطمئن برای جلوگیری از کپی برداری و سرقت ادبی از آثار دیگران است.

بازنویسی پایان نامه به این معنی است که گویش شما در سراسر مقاله غالب و ثابت است.

پیشنهاداتی برای پاراگراف های اساسی و صحیح

متن اصلی را چندین بار بخوانید تا زمانی که متن اصلی را متوجه شوید.

پس از مطالعه متن اصلی را کنار بگذارید و مطالب را برای خود بازنویسی کنید.

به کلمات کلیدی منبع اصلی توجه کنید تا هنگام نوشتن، دیدی بصری از موضوع داشته باشید.

برای سهولت در استفاده از منابع متن اصلی، صفحات مرجع ذکر شده است.

از گیومه ها به درستی و در مکان های مناسب استفاده کنید.

متن بازنویسی شده را با متن اصلی مقایسه کنید تا مطمئن شوید که تمام نکات لازم ذکر شده است.
 

افسردگی چیست؟ علائم تشخیص و درمان آن

 راهنمای کامل درباره افسردگی

نگرانی‌های مالی، تنش در روابط خانوادگی و عدم برقراری ارتباط صحیح با همکاران و موارد نظیر آن باعث تغییر خلق و خوی و ایجاد غم و اندوه می‌شود. غم و اندوه و بی‌انگیزگی به انجام امور مختلف یک واکنش طبیعی است اما وقتی این علائم به مدت طولانی ادامه پیدا کند، باید علائم اختلال افسردگی به طور دقیق بررسی شود.  در این مطلب قصد داریم اطلاعات کامل و دقیقی درباره علائم و نشانه‌های افسردگی، راه‌های تشخیص و درمان آن بیان کنیم. برای کسب اطلاعات دقیق تا پایان این مطلب همراه ما باشید. این مطلب جنبه آموزشی و اطلاع رسانی دارد، در صورت مشکل به دکتر روانشناس و دکتر روانپزشک مراجعه کنید.

سن ابتلا به نشانه های افسردگی

اختلال افسردگی محدودیت سنی ندارد و همه افراد متناسب با شرایط سختی که در زندگی تجربه می‌کنند، ممکن است درگیر افسردگی خفیف تا شدید شوند. همچنین این نکته را در نظر داشته باشید که علائم افسردگی در یک گروه سنی خاص به شکل ثابت بروز نمی‌کند و برای هر فرد متناسب با تنش‌هایی است که فرد در معرض آن قرار دارد. با اینکه اختلال افسردگی در تمام سنین بروز می‌کند، اما بیشترین شیوع افسردگی در دوران بزرگسالی است. زیرا بزرگسالان در معرض فشارها و آسیب‌های محیط کار، تنش در روابط خاانوادگی و فشارهای مالی هستند. ممکن است افسردگی به صورت تکراری و مزمن رخ دهد یا در مواقع معینی از زندگی مانند پس از تجربه رویدادهای استرس‌زا شروع شود. البته در دوران نوجوانی هم به دلیل تغییرات هورمونی، فشارهای اجتماعی و تغییرات شخصیتی احتمال بروز نشانه‌های افسردگی زیاد است. سالمندان هم به دلیل تغییر سبک زندگی، کم تحرکی و تنها ماندن درگیر افسردگی می‌شوند. در هر حال باید به این نکته دقت داشته باشید که اهمیت تشخیص به موقع و درمان مناسب افسردگی بیشتر از سن ابتلا در بهبودی فرد تاثیر دارد.

آیا کودکان هم افسرده می‌شوند؟

همانطور که پیش از این گفتیم سن عامل محدودیت کننده ابتلا به افسردگی نیست و هر کسی متناسب با شرایط زندگی ممکن است درگیر این اختلال شود. برخی از افراد گمان می‌کنند کودکان درگیر تنش و نزاع نیستند و لازم نیست بار مشکلات اقتصادی را به دوش بکشند، به همین دلیل در معرض ابتلا به افسردگی قرار ندارند. اما واقعیت این است که کودکان برای ابراز احساسات و خواسته‌های خود راه‌های مختلفی پیش می‌گیرند. با توجه به اینکه اکثر کودکان پرانرژی هستند، به طور معمول بازی‌های پر سر و صدا و شیطنت را انتخاب می‌کنند. پس بیشترین دلیل بروز اختلال افسردگی در کودکان منع آن‌ها از بازی کردن است. به طور معمول کودکانی که بیشترین فشار را از سوی والدین یا معلمان تحمل می‌کنند هم نشانه‌های اختلال افسردگی را تجربه می‌کنند. سایر عواملی که ممکن است منجر به بروز نشانه‌های افسردگی در کودکان شود شامل موارد زیر است.

• مرگ والدین یا اطرافیان
• طلاق
• مسافرت‌های طولانی یا مهاجرت
• بیماری

نشانه‌های افسردگی در کودکان ممکن است با نشانه‌های افسردگی بزرگسالان تفاوت‌هایی داشته باشد. مهم‌ترین نشانه‌های افسردگی کودکان شامل موارد زیر است.

• تغییرات روحی و رفتاری

اختلال افسردگی کودکان باعث می‌شود کودکان خشمگین و عصبانی باشند، تمرکز پایینی داشته باشند، سرخورده و بی‌اشتها شوند یا علاقه کمتری به فعالیت‌های قبلی داشته باشند.

• اختلال در خواب و تغذیه

کودکان مبتلا به افسردگی ممکن است دچار مشکلات خواب مانند بیدار شدن زود هنگام، دشواری در خوابیدن یا خواب زیاد شوند.

• تغییرات در رفتار تغذیه

برخی از کودکان درگیر افسردگی میلی به غذاخوردن ندارند یا اشتهای زیادی دارند و درگیر اضافه وزن می‌شوند.

• افکار منفی و احساسات ناراحتی

یکی دیگر از نشانه‌های اختلال افسردگی کودکان اضطراب، ناراحتی، ناامیدی و بی‌اعتمادی است که معمولا در نتیجه رفتار بزرگسالان و مراقبان است.

انواع افسردگی کدام است؟

مطابق اطلاعات راهنمای آماری تشخیصی اختلالات روانی انجمن روانپزشکی آمریکا (DSM-5) اختلالات افسردگی چند دسته و به شرح زیر هستند.

1.    افسردگی بالینی

افسردگی بالینی Clinical Depression یک اختلال روانی است که باعث تأثیرات منفی و مداوم بر روحیه، احساسات و فعالیت‌های روزمره فرد می‌شود. این اختلال اغلب با علائم متعددی مانند کاهش انرژی، افسردگی عمیق، کاهش علاقه به انجام فعالیت‌های روزمره، اختلالات خواب و اشتها، بروز افکار منفی و احساسات بی‌ارزشی و ناامیدی همراه است. علائم افسردگی بالینی به مدت حداقل دو هفته یا بیشتر بروز می‌کند و توانایی‌های فرد را کاهش می‌دهد و موجب تغییر کیفیت زندگی می‌شود.

2.    اختلال افسردگی مداوم

افسردگی مداوم یا مزمن که با نامChronic Depressin  شناخته می‌شود، موجب بروز علائم و نشانه‌های افسردگی به مدت طولانی می‌شود. شرایط افسردگی مداوم به طور معمول بدون توقف طولانی‌مدت برای حداقل دو سال ادامه دارد و با نشانه‌های کاهش انرژی و تمایل به فعالیت کمتر، احساس خستگی مداوم، کاهش علاقه به فعالیت‌ها و سرگرمی‌های قبلی، اختلال در خواب و اشتها، کاهش تمرکز و توجه، احساس بی‌ارزشی ، افکار منفی و افکار خودکشی همراه است. افسردگی مزمن تأثیر قابل توجهی بر کیفیت زندگی و عملکرد روزمره فرد می‌گذارد و باعث می‌شود روابط شخصی، عملکرد تحصیلی یا شغلی، وضعیت جسمانی و روحی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد.

3.    اختلال تنظیم خلقی مخرب

اختلال تنظیم خلقی مخرب یا Disruptive mood dysregulation disorder که با نام DMDD شناخته می‌شود از سن 10 سالگی در کودکان بروز می‌کند و تا بزرگسالی ادامه پیدا می‌کند. علائم این اختلال شامل خشم شدید و نامتعادل، عصبانیت زیاد، عدم تحمل ناامیدی، حالت‌های ناراحتی شدید، افزایش حساسیت و انتقادپذیری بیش از حد و عدم توانایی در کنترل و مدیریت احساسات است. افراد مبتلا به اختلال افسردگی تنظیم خلقی مخرب ممکن است برای مدت زمان طولانی در حالت ناراحتی یا خشم باقی بمانند و به سرعت بین حالت‌های مختلف خلقی جابه‌جا شوند. تنظیم خلقی مخرب هم مانند انواع دیگر افسردگی بر روابط فردی، عملکرد تحصیلی، شغلی و کیفیت زندگی فرد تاثیر می‌گذارد و حتی ممکن است با اختلالات دیگر نظیر اختلال نقص توجه یا بیش فعالی همراه شود.

4.    افسردگی پیش از قاعدگی یا PMDD

برخی از خانم‌ها سندرم پیش از قاعدگی یا PMS را با علائم و نشانه‌های اختلال نارسایی پیش از قاعدگی Premenstrual Dysphoric Disorder تجربه می‌کنند. به عبارت دیگر خانم‌ها پیش از خونریزی ماهیانه عصبانی و پرخاشگر می‌شوند، استرس و اضطراب زیادی را تجربه می‌کنند، احساس غم و ناراحتی زیادی دارند، بی‌اشتها می‌شوند یا درگیر پرخوری عصبی می‌شوند. در برخی از افراد ممکن است این علائم به قدری شدید باشد که زندگی عادی فرد مختل شود و موجب تنش و نزاع در ارتباط با اطرافیان شود.

5.    اختلال افسردگی به دلیل بیماری

اغلب شرایط خاص پزشکی باعث ایجاد تغییراتی در بدن می‌شوند و فرد را برای مدت کوتاهی درگیر علائم افسردگی می‌کند. بیماری‌های مزمن مانند سرطان، بیماری قلبی، دیابت، بیماری‌های نورولوژیک و بیماری‌های التهابی ممکن است منجر به  بروز علائم افسردگی شود. حتی برخی از اختلالات روانی مانند اختلال اضطرابی، اختلال فشار روانی، اختلال دوقطبی و اختلال وسواسی-اجباری هم ممکن است با علائم افسردگی همراه شود. در نهایت لازم است این نکته را در نظر داشته باشید که کمبود ویتامین‌ها و مواد مغذی و اختلالات هورمونی از عوامل دیگری هستند که در بروز اختلال افسردگی تاثیر دارند و روانپزشکان در درمام افسردگی به این موارد توجه دارند.

مهمترین علائم افسردگی چیست؟

برای اینکه بدانیم فردی افسرده است یا خیر باید به علائم و نشانه‌هایی که در رفتار فرد وجود دارد توجه کنیم. علائم اختلال افسردگی در برخی از افراد ضعیف و در برخی دیگر از افراد شدید و ناتوان‌کننده است. به هر حال مهم‌ترین علائم افسردگی در افراد مختلف شامل موارد زیر است.

• کاهش شور و شوق

یکی از مهم‌ترین علائم افسردگی این است که فرد تمایلی به انجام فعالیت‌های قبلی خود ندارد. به طور مثال اگر پیش از این اهل سوارکاری، مطالعه یا موسیقی بوده، در حال حاضر شور و شوقی برای انجام این فعالیت‌ها ندارد.

• کاهش انرژی و خستگی

یکی دیگر از نشانه‌های افسردگی این است که فرد همواره احساس خستگی مداوم دارد و نمی‌تواند برای فعالیت‌های روزمره تلاش کند و اغلب اوقات را به بطالت می‌گذراند.

• اختلالات خواب

شایع‌ترین علامت اختلال افسردگی مشکلات در خواب است. این افراد نشانه‌های مختلفی را تجربه می‌کنند، به طور مثال ممکن است خیلی زود بیدار شوند و دیر به خواب بروند یا اینکه برعکس ساعات طولانی خواب باشند و خواب سنگین و بی‌حرکتی داشته باشند.

• تغییرات در اشتها

کاهش یا افزایش شدید در اشتها که با علائم تغییر وزن همراه است، از نشانه‌های دیگر اختلال افسردگی است.

• مشکلات تمرکز و توجه

کاهش تمرکز از نشانه‌های دیگر اختلال افسردگی است که باعث می‌شود عملکرد تحصیلی و شغلی فرد تحت تاثیر قرار بگیرد.

• احساس گناهکاری و بی‌ارزشی

کسانی که درگیر افسردگی می‌شوند احساس بی‌ارزشی، خطاکاری و خودانتقادی شدید دارند و ممکن است بدون دلیل خاصی احساس کنند بی‌ارزش هستند یا حضور آن‌ها برای دیگران فایده‌ای ندارد. در واقع این احستسات باعث می‌شود این افراد همواره خود را سرزنش کنند. البته باید دقت داشته باشید این علائم فقط یک چارچوب برای تشخیص اختلال افسردگی است. یعنی در صورتی که 1 یا 2 مورد از این علائم را تجربه می‌کنید، نباید به خود یا اطرافیانتان برچسب بزنید.  بلکه این موارد تنها نشانه خطر و تذکرهای جدی هستند که با مشاهده آن‌ها باید به روانپزشک یا روانشناس مراجعه کنید تا دلیل بروز این علائم به طور دقیق مورد بررسی قرار بگیرد.   بیشتر بخوانید:درمان خانگی برای استرس چیست؟

نشانه‌های افسردگی شدید چیست؟

در مواردی که فرد درگیر اختلال افسردگی شدید شود، نشانه‌ها با شدت بیشتری بروز می‌کنند، همچنین فرد احساس درماندگی و پوچی بیشتری می‌کند. افکار منفی و پیش‌بینی‌های تاریک درباره آینده، احساس ناامیدی از زندگی و اقدام برای خودکشی از بارزترین علائم اختلال افسردگی شدید هستند. افرادی که درگیر افسردگی شدید می‌شود میل جنسی بسیار ضعیفی دارند و تمایلی به برقراری رابطه جنسی ندارند. در نهایت باید به این نکته اشاره کنیم که اغلب مبتلایان به افسردگی شدید بی‌قرار و پریشان هستند، طوری که با تکان دادن دست یا پا می‌خواهند خشم و اندوه خود را ابراز کنند.

آیا افسردگی همان ناراحتی و اندوه است؟

یکی از سوالات متداول اغلب افراد درگیر غم و اندوه این است که آیا ناراحتی که همه ما در طول شبانه روز تجربه می‌کنیم همان افسردگی است. به عبارت دیگر چگونه می‌توانیم نشانه‌های افسردگی را از نشانه‌های ناراحتی و اندوه تشخیص دهیم. بهتر است بدانید اندوه و ناراحتی پاسخ‌های طبیعی به فقدان و غمی است که در طول زندگی تجربه می‌کنیم. اغلب افرادی که درگیر این حالت هستند به راحتی نمی‌خندند، از حضور در جمع استقبال نمی‌کنند و سعی می‌کنند تنها باشند یا اینکه دنبال معنای جدیدی در زندگی می‌گردند. بنابراین این حالت اجتناب‌ناپذیر است و هر فردی در زندگی ممکن است بارها و بارها با این حالت مواجه شود. اگرچه اختلال افسردگی همراه با احساس ناراحتی و اندوه است، اما یک وضعیت روانی خاص با پیچیدگی‌های بیشتر از غم و اندوه است. به عبارت دیگر افسردگی با احساس ناراحتی، بی‌ارزشی، ناامیدی و افسردگی شدید و طولانی همراه است. افراد مبتلا به افسردگی ممکن است انگیزه و انرژی خود را از دست دهند و به سختی توانایی انجام فعالیت‌های روزمره را داشته باشند. همچنین این افراد ممکن است با مشکلات خواب، تغییرات در اشتها، کاهش تمرکز و توجه، خودانتقادی شدید و افکار منفی مواجه شوند. بنابراین، می‌توان گفت که افسردگی یک وضعیت روانی شدیدتر از ناراحتی و اندوه معمولی است. در صورت تجربه این علائم به طور مداوم و تأثیر منفی بر زندگی روزمره بهتر است با یک روانشناس یا روانپزشک باتجریه ملاقات کنید.

مدت زمان دوره­‌های افسردگی چقدر است؟

مدت زمان دوره‌های افسردگی متفاوت است و به عوامل مختلفی بستگی دارد. اما آنچه مسلم است اغلب افراد مبتلا به افسردگی دوره‌های عود را تجربه می‌کنند. اغلب موارد افسردگی ممکن است به صورت تکرارشونده و مزمن بروز پیدا کند که در این صورت ممکن است به عنوان افسردگی مزمن شناخته می‌شود. البته در برخی از افراد هم دوره‌های اختلال افسردگی کوتاه و گذرا بروز پیدا می‌کند. بنابراین دوره‌های افسردگی  مدت زمان ثابتی ندارد و ممکن است بین چند هفته تا چند ماه یا حتی چند سال بروز کند.. البته برخی از افراد هم فقط یکبار افسردگی را تجربه کنند و بعد از آن به حالت طبیعی خود بازمی‌گردند. تنها نکته مهمی که در دوره‌های زمانی افسردگی لازم است بدانید این است که هر چقدر زودتر برای درمان اقدام کنید، احتمال بهبودی افزایش پیدا می‌کند و می‌توانید از عود مجدد دوره‌های افسردگی پیشگیری کنید. درمان افسردگی چگونه انجام می‌شود؟ خوشبختانه افسردگی از اختلالات روانی است که گزینه‌های متعددی برای درمان آن وجود دارد. موارد زیر مهم‌ترین شیوه‌های درمان افسردگی است.

درمان دارویی اختلال افسردگی

یکی از شیوه‌های اثربخش برای درمان افسردگی، درمان دارویی است. روانپزشکان با توجه به شرایط بیمار یعنی شدت علائم و نوع بیماری، شرایط سنی و بیماری‌های جسمی از دارو برای درمان اختلال افسردگی استفاده می‌کنند. داروهای ضد افسردگی موجب ترشح پیام‌رسان‌های عصبی نظیر نوراپی نفرین، دوپامین و سروتونین می‌شوند. البته باید به این نکته دقت داشته باشید که داروهای ضد افسردگی در کنار خواص دارویی متعددی که دارند موجب بروز عوارض هم می‌شوند. عوارض احتمالی مصرف دارو در همه افراد یکسان نیست. حتی شدت بروز عوارض جانبی هم در افراد مختلف متفاوت است. درمان دارویی افسردگی به عنوان بخشی از درمان کلی افسردگی یا به عنوان درمان تکمیلی در کنار روش‌های درمانی دیگر مورد استفاده قرار می‌گیرد. داروهای ضد افسردگی شامل موارد زیر است.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونینSSRIs

این داروها شامل شامل فلوئوکستین، سرترالین، اسکیتالوپرام و پاروکستین است.

• مهارکننده‌های بازجذب سروتونین و نوراپی‌نفرین SNRIs

این داروها شامل دسته شامل ونلافاکسین، دولوکستین،  دسومیپرامین است.

• آنتیدپرسانت‌ها

این دسته داروی ضد افسردگی شامل میترازاپین، بوپروپیون است.

• آنتی‌اکسیدان‌ها

برخی از آنتی‌اکسیدان‌ها نظیر سام‌اِی (S-Adenosyl methionine) هم برای برخی از بیماران به عنوان درمان مکمل در افسردگی استفاده می‌شوند. نکته مهمی که درباره درمان دارویی اختلال افسردگی باید بدانید این است که هر فرد و هر موقعیت درمانی ممکن است نیازهای خاص خود را داشته باشد و ممکن است داروی مناسب برای یک فرد، برای دیگری مناسب نباشد. بنابراین تشخیص و تجویز داروها باید توسط یک پزشک متخصص صورت گیرد. همچنین، درمان دارویی اغلب با درمان‌های روان‌درمانی مثل روان‌درمانی گفتگویی یا روش‌های تغییر سبک زندگی ترکیب می‌شود تا بهبودی بهتر و پایدارتر حاصل شود.

درمان افسردگی با رواندرمانی

رواندرمانی از شیوه‌های اثربخش برای بهبود علائم افسردگی و برگرداندن فرد به زندگی عادی است. هدف اصلی از روان‌درمانی درمان و کاهش علائم افسردگی، بهبود عملکرد روزمره و ارتقای کیفیت زندگی فرد مبتلا است. در این شیوه درمان، رواندرمانگر با بیمار در یک محیط و فضای درمان امن صحبت می‌کند تا بیمار قادر باشد احساسات و رفتارهای ناسالم خود را بشناسد و بتواند آن‌ها را کنترل کند. در رواندرمانی تمرکز درمانگر و بیمار بر توانایی آگاهی و قبول کردن تجربیات فعلی بدون سرزنش و داوری است. همچنین درمانگر روابط خانوادگی فرد را بررسی می‌کند تا با تغییر الگوهای روانی وضعیت روانی فرد بهبود پیدا کند.

درمان سریع افسردگی در چه مواردی انجام می‌شود؟

درمان سریع افسردگی فقط برای افرادی که درگیر افسردگی شدید هستند ضرورت دارد. زیرا افسردگی‌های خفیف با تغییر سبک زندگی و افسردگی‌های متوسط با رواندرمانی و استفاده از دارو تحت کنترل قرار می‌گیرند. اما در افسردگی شدید که فرد به درمان مقاومت می‌کند، بهتر است هر چه سریع‌تر بیمار بستری شود تا اقدامات درمانی مورد نیاز انجام شود.

درمان افسردگی در خانه

یکی از مهم‌ترین بخش‌های درمان افسردگی، تغییر سبک زندگی است. مهم‌ترین اقدامات برای تغییر سبک زندگی و بهبود اختلال افسردگی شامل موارد زیر است.

• مراقبت از خود

یکی از مهم‌ترین اقداماتی که برای درمان اختلال افسردگی در خانه باید انجام دهید، مراقبت از خود است. فرد افسرده برای مراقبت از خود لازم است خواب کافی، تغذیه سالم و فعالیت بدنی منظمی داشته باشد و به خود فرصت بدهد تا بتواند باز هم از فعالیت‌های روزمره لذت ببرد. انجام فعالیت‌های ورزشی و فیزیکی سطح اندوفین را افزایش می‌دهد و موجب ایجاد احساس خوشایندی می‌شوند.  هیچ محدودیتی برای انتخاب ورزش وجود ندارد؛ فرد می‌تواند بین ورزش‌های پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری، یوگا، تنیس و … فعالیت ورزشی مورد نظر خود را انتخاب کند.

• حفظ روتین روزانه

یکی از مهم‌ترین کارهایی که برای درمان افسردگی در خانه باید انجام دهید این است که روتین روزانه و منظمی داشته باشید که به تمرین ورزشی، مطالعه، فعالیت اجتماعی و استراحت بپردازید. قطعا نامتوازن بودن یا حدف هر کدام از این فعالیت‌ها برای مدت طولانی عملکرد شما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و باعث می‌شود کیفیت زندگی شما از بین برود. مدیریت استرس روش‌های مدیریت استرس مانند تمرین تنفس عمیق، مدیتیشن، یوگا و تکنیک‌های آرامش بدن تا حد زیادی در درمان اختلال افسردگی در خانه تاثیر دارند و باعث می‌شوند بیمار بتواند استرس خود را کنترل کند.

• ارتباطات اجتماعی و مشارکت در فعالیت‌های گروهی

حفظ ارتباطات اجتماعی و دیدار با خانواده و دوستان روحیه فرد افسرده را بهتر می‌کند و باعث می‌شود بتواند از حمایت دیگران استفاده کند. فردی که درگیر اختلال افسردگی است باید در فعالیت‌هایی شرکت کند که موجب شادی و خوشحالی او شوند. به طور مثال فعالیت‌های خلاقانه مانند نقاشی، نوشتن، نواختن موسیقی یا هرگونه فعالیتی که خلاقیت شما را به چالش بکشد افسردگی را کاهش می‌دهد.

• استفاده از روش‌های مثبت‌نگری

فردی که درگیر اختلال افسردگی است، باید سعی کند تمرکز خود را بر روی ایده‌ها و افکار مثبت بگذارد. انجام تمرین تفکر مثبت، شکرگزاری روزانه، نوشتن در دفتر خاطرات و تماشای فیلم‌ها و کتاب‌های تا حد زیادی در بهبود روحیه فرد افسرده تاثیر دارد. تست‌های افسردگی کدامند؟ با اینکه بررسی علائم و نشانه‌ها راه تشخیص افسردگی است، اما روانپزشکان می‌‌توانند از تست‌های تشخیصی افسردگی هم برای ارزیابی وضعیت بیمار استفاده کنند. پزشک از بیمار می‌خواهد به سوالات پرسشنامه با دقت پاسخ دهد. اغلب سوالات این تست‌ها درباره این است که بیمار طی چند هفته یا چند ماه گذشته احساساتی نظیر افسردگی، سرخوردگی، ناامیدی را تجربه کرده است یا خیر. همچنین سوالاتی درباره نحوه انجام فعالیت‌های شغلی و ارتباطات فرد در پرسشنامه گنجانده شده تا پزشک بتواند ارزیابی دقیقی از وضعیت روحی و روانی فرد داشته باشد. مزیت استفاده از تست روانشناسی این است که با استفاده از این تست، شدت و نوع علائم به طور دقیق ارزیابی می‌شود. پرکاربردترین تست‌های افسردگی شامل موارد زیر است.

• تست افسردگی بک
• تست افسردگی هامیلتون
• تست افسردگی زون

جمع بندی

اختلال افسردگی از شایع‌ترین مشکلات روحی و روانی است که بدون محدودیت سنی و جنسی همه افراد را درگیر می‌کند. این اختلال با غم و اندوه همراه است و انگیزه و شوق فرد را برای انجام فعالیت‌های عادی و روزمره کاهش می‌دهد و باعث کاهش کیفیت زندگی می‌شود.  برای اینکه علائم شدید نشود و درمان سخت‌تر نشود، لازم است فردی که درگیر علائم افسردگی است، هر چه زودتر به روانپزشک مراجعه کند و تحت درمان قرار بگیرد. در این مطلب سعی کردیم اطلاعات کامل و دقیقی درباره علائم و نشانه‌های اختلال افسردگی در اختیار شما قرار دهیم و شما را با شیوه‌های تشخیص و درمان آن آشنا کنیم. امیدواریم این اطلاعات برای شما سودمند باشد.